तेभ्यस्तेन समायोजिता: । राज्यविस्तारमिच्छन् वैरागिवीरः
सहारनपुरस्थलं प्रति पदवृद्धिमकरोत् देवबन्धस्थलीया: वास्तव्या:
शिष्यधर्मानुयायिनोऽभवन् । जलालखानस्तत्रत्यः स्वामी तान् सर्वानेव
वन्दीचकार सन्तापदानाय चाज्ञप्तवान् । कपूरसिम्हनामा च शिष्य:
शिष्यग्रन्थी वैरागिवीरं साह्यदानाय शिष्यसंघपरित्राणाय च
प्रेरितवान् । वैरागिवीरश्च तन्निशम्य सहारनपुरपुरं प्रति प्राचलत्
इष्टकाचयतां चेदं निनाय नजीबाबाद जलालाबादनवाबयोः पूर्व
एव सन्धित्सुरभवत् अपरश्च युयुत्सुक : । जलालाबादयात्री
वैरागिबन्दः बेहुताम्बेताना उन्तास्थलान्यात्मसादकरोत् । बेहूतस्थलीयाः
पीरजादा: गोघातकाः वैरागिबन्दस्यप्रतिकारविधेयीभूताः । नाउन्ता-
धनुर्धरैः सह वैरागिबन्दस्य साम्मुखीनः सम्परायोऽभूत् । लोप्त्रसमेतः
वैरागिवीरः जलालाबादगतः जलालखानं सिंहानां मुक्तये प्रादिदेश-
जलालखानश्च प्रत्यवदत्-
कातराः येऽप्यशक्ता: हि नोत्साहस्तेषु जायते ।
प्रायशस्तु नरेन्द्रश्रीः सोत्सहैव भुज्यते ॥ १९ ॥
प्रोत्तेजिताश्चात्र भभास्तदीयाः
यात्रानुपाताश्च गतिम् प्रपन्नाः ।
सैन्यै: स्वकीयैश्च युयुत्समानाः
दुर्गं तदीयं ननु रुद्धवन्तः ॥ २० ॥
रुद्धाः विपक्षीय पठानयोध।:
सोत्साहमुत्तेजितवृत्तियुक्ताः ।
दुर्भाग्यमात्मीयमधिश्रयन्तः
सोन्मादविश्वासहताः बभूवुः ॥ । २१ ।।
परगहो ! भाग्यगतिर्गरिष्ठा जाता बलिष्ठा च बाधैकलीना
सा प्रकृतिः कोपमुवाद रुष्टा दुर्गं हि तत् पर्वतैक विविक्तं
वैरागिसैन्यैश्च दुरारोह्यमभवत् तथापि सौभाग्यगतिर्न नष्टा
नष्टाः पठानाश्च पराजितास्ते कृष्णासरित्तावत्परीवाहपूर्णं सैन्यं
तदीयं वृद्धेररुणन्तु ।
इति डा० सुदर्शनशर्मणां विरचिते वीरवैरागिचरिते
तृतीय उच्छ्वासः ॥
