पुटमेतत् सुपुष्टितम्
524
[बालकाण्डः
अयोध्यावासः
भरतं कैकयीपुत्रमब्रवीद्रघुनन्दनः ।
अयं केकयराजस्य पुत्रो वसति पुत्रक !॥ १६ ॥
[१] त्वां नेतुमागतो वीर ! युधाजिन्मातुलस्तव ।
मातुलस्तवेति । अतो गत्वाऽऽगच्छेति शेषः ॥ १६ ॥
एतदिति । वाक्यमिति शेषः ॥ १७ ॥
आपृच्छ्य पितरं शूरो रामं चाक्लिष्टकारिणम् ॥ १८ ॥
[४]मातॄश्चापि नरश्रेष्ठः शत्रुघ्नसहितो ययौ ।
[५]अक्लिष्टं-कस्यापि दुःखरहितं यथा भवति तथा कर्तुं शीलमस्त्यस्येति तथा ॥ १८ ॥
गते च भरते रामो लक्ष्मणश्च महाबलः ॥ १९ ॥
पितरं देवसंकाशं पूजयामासतुस्तदा ।
पितुराज्ञां पुरस्कृत्य पौरकार्याणि सर्वशः ॥ २० ॥
- ↑ एतदनन्तरं ‘प्रार्थितस्तेन धर्मज्ञ मिथिलायामहं तदा । ऋषिमध्ये तु तस्य त्वं प्रीतिं कर्तुमिहार्हसि ॥ इत्यधिकम्-ङ.
- ↑ एतदनन्तरं-अभिवाद्य गुरुं रामं परिष्वज्य च
लक्ष्मणम् । इत्यधिकम् ङ. - ↑ १८ सर्गे रामलक्ष्मणयोरिव भरतशत्रुघ्नयोः सौभ्रात्रातिशयः प्रत्यपादि.
- ↑ एतदनन्तरं-युधाजित्प्राप्य भरतं सशत्रुघ्नं प्रहर्षितः ।
स्वपुरं प्राविशद्वीरः पिता तस्य तुतोष ह । इदमधिकम्-ङ. - ↑ 'अक्लिष्टव्रतधर्मज्ञः' इत्यादाविव विनैव क्लेशं उत्साहेनानायासतः सर्वं कर्तुं समर्थ इति वाऽर्थः.
