प्रदक्षिणं ततः कृत्वा सिद्धाश्रममनुत्तमम् ।
उत्तरां दिशमुद्दिश्य प्रस्थातुमुपचक्रमे ॥ १६ ॥
तं प्रयान्तं मुनिवरमन्वयादनु[१]सारिणम् ।
शकटीशतमात्रं च प्रायेण ब्रह्मवादिनाम् ॥ १७ ॥
अनुसारिणं-उत्तरदिगनुसृत्य गच्छन्तं, प्रायेण-बाहुल्येन ब्रह्मवादिनां शकटीशतमात्रं-शकट्यारोपिताग्निहोत्रसंभारादिमच्छतप्रमाणंअनुजग्मुरित्यग्रेण सम्बन्धः ॥ १७ ॥
मृगपक्षिगणाश्चैव सिद्धाश्रमनिवासिनः ।
अनुजग्मुर्महात्मानं विश्वामित्रं महामुनिम् ॥ १८ ॥
निवर्तयामास ततः पक्षिसङ्घान् मृगानपि ।
पक्ष्यादीन्निवर्तयामासेत्यनेन ऋषीणामनिवर्तनमुक्तम् ॥ १८ ॥
ते गत्वा दूरमध्वानं लम्बमाने दिवाकरे ।
वासं चक्रुर्मुनिवरा: शोणाकूले समागताः ॥ १९ ॥
तदेवोच्यते-गत्वेत्यादि । शोणेति काचिन्नदी । शोणस्तु नदः पुल्लिङ्गः । स एव वा शोणेत्यपि व्यपदिश्यते ॥ १९ ॥
तेऽस्तं गते दिनकरे स्नात्वा हुतहुताशनाः |
विश्वामित्रं पुरस्कृत्य निषेदुरमितौजसः ॥ २० ॥
अस्तं गत इति । अस्तं गमिष्यतीति यावत् ॥ २० ॥
रामोऽपि सहसौमित्रिर्मुनींस्तानभिपूज्य च ।
अग्रतो निषसादाथ विश्वामित्रस्य धीमतः ॥ २१ ॥
- ↑ सारिणाम्-च.
