तत्र–आश्रमे निवासिभिः सुत्रतैः मुनिभिः संवेशनाय पुनः स्वाश्रममानीताः तत्र-सर्वकामपरिपूर्णे दुष्कामप्रसक्तिरहिते आश्रमे-श्रीदक्षिणमूर्तिरुद्राश्रमस्थाने तथा सुखं न्यवसन् ॥ २१ ॥
कथाभिरभिरामाभिः अभिरामौ नपात्मजौ ।
रमयामास धर्मात्मा कौशिको मुनिपुङ्गवः ॥ २२ ॥
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे बालकाण्डे त्रयोविंशः सर्गः
खारि (२२) मानः सर्गः ॥ २२ ॥
इति श्रीमद्रामायणामृतकतकटीकायां बालकाण्डे त्रयोविंशः सर्गः
अथ चतुर्विंशः सर्गः
[गङ्गातरणं, ताटकावनप्रवेशश्च]
ततः प्रभाते विमले कृत्वाऽऽह्निकमरिन्दमौ ।
विश्वामित्रं पुरस्कृत्य नद्यास्तीरमुपागतौ ॥ १ ॥
अथ बाल्यैकमूललौकिकपरप्रश्नमुचितप्रतिवचनेनोपलालयन् निजाश्रमसमीपवर्तिनिजारातिनिवृत्तिप्रयोजनं वक्ष्यति भगवान विश्वामित्रः-ततः प्रभात इत्यादि । नद्याः-गङ्गाया इति यावत् ॥ १ ॥
ते च सर्वे महात्मानो मुनयस्संशितव्रताः ।
उपस्थाप्य शुभां नावं विश्वामित्रमथाब्रुवन् ॥ २ ॥
आरोहतु भवान्नावं राजपुत्रपुरस्कृतः ।
अरिष्टं गच्छ पन्थानं मा भूत् कालविपर्ययः ॥ ३ ॥
