चित्राण्यत्र बहूनि स्युः मूलानि च फलानि च ।
तत्राप्येष विधिः श्रीमान् विशेषेण भविष्यति ॥ २६ ॥
एष विधिरिति-स्वादिष्टभक्षणादिरूपः ॥ २६ ॥
श्रुत्वा तु वचनं तासां सर्वासां हृदयङ्गमम् ।
गमनाय मतिं चक्रे तं च निन्युस्तदा स्त्रियः ॥ २७ ॥
हृदयङ्गममिति । खच्प्रकरणे 'गमेस्सुप्युपसंङ्ख्यानम्' इति खच् । तं च निन्युरिति । गङ्गायां पूर्वस्थापितं नावमारोप्य प्रवहणेनैवाङ्गदेशनिन्युरिति भारते प्रसङ्गात् ॥ २७ ॥
तत्र चानीयमाने तु विप्रे तस्मिन्महात्मनि ।
ववर्ष सहसा देवो जगत्प्रहादयंस्तदा ॥ २८ ॥
तत्र चाङ्गदेशे तस्मिन्विप्रे आनीयमाने तु देवो ववर्ष ॥ २८ ॥
[१]वर्षेणैवागतं विप्रं विषयं स्वं नाराधिपः ।
प्रत्युद्गम्य मुनिं प्रह्वः शिरसा च महीं गतः ॥ २९ ॥
तदा वर्षेण सहैवाभीष्टेन विषयं स्वं देशमागतं प्रत्युजगाम । प्रह्णः-शिरसा महीं गतश्च । प्रथमं केवलाञ्जलिपूर्वं साष्टाङ्गनमस्कारं कृतवानिति यावत् ॥ २९ ॥
अर्घ्यं च प्रददौ तस्मै न्यायतस्सुसमाहितः ।
वव्रे प्रसादं विप्रेन्द्रात् मा विप्रं मन्युराविशेत् ॥ ३० ॥
वव्र इति । अर्ध्यादिपूजितं तं विप्रं ऋश्यशृङ्गं वव्रे । किं वव्रे ? तस्य प्रसादं–सौमुख्यमेव ; मह्यं नित्यं प्रसन्नो भव, सापराधेऽपि
- ↑ हर्षेणै-ङ.
