पूर्वमनास्वादितानि । सुप्सुपेति समासः । फलानीति मन्यते स्मेति योजना ॥ २१ ॥
आपृच्छ्य तु तदा विप्रं व्रतचर्यां निवेद्य च ।
गच्छन्ति स्मापदेशात्ताः भीतास्तस्य पितुः स्त्रियः ॥ २२ ॥
व्रतचर्यामिति । [१]मिथ्यैव-गत्वास्माभिः किंचिद्व्रतमनुष्ठेयमिति-व्रतानुष्ठानं तस्य निवेद्य तस्मात् अपदेशात् व्याजात् । तस्य पितुः ऋषेः विभण्डकात् भीतास्तास्स्त्रियो गच्छन्ति स्म ॥ २२ ॥
गतासु तासु सर्वासु काश्यपस्यात्मजो द्विजः ।
अस्वस्थहृदयश्वासीद्दुःखं स्म परिवर्तते ॥ २३ ॥
अस्वस्थहृदयः-अप्रसन्नचित्तश्चासीत् । हि-यस्मात् दुःखं-ताह-शजैह्वचाक्षुषादिविषयसुखविश्लेषजं संपरिवर्तते स्म ॥ २३ ॥
ततो परेद्युस्तं देशं आजगाम स वीर्यवान् ।
[२]मनोज्ञा यत्र ता दृष्टा वारमुख्या: स्वलङ्कृताः ॥ २४ ॥
तत एव हेतोः । अपरेद्युश्च तं देशं जगाम । तमिति किमित्यतः-मनोज्ञा इत्यादि ॥ २४ ॥
दृष्ट्वैव च तदा विप्रमायान्तं हृष्टमानसाः ।
उपसृत्य ततस्सर्वास्तास्तमूचुरिदं वचः ॥ २५ ॥
एह्याश्रमपदं सौम्य ! ह्यस्माकमिति चाब्रुवन् ।
