ततस्साध्विति तद्वाक्यं ब्राह्मणाः प्रत्यपूजयन् ।
वसिष्ठप्रमुखास्सर्वे पार्थिवस्य [१]मुखेरितम् ॥ १० ॥
पार्थिवस्य मुखेरितं-साक्षात्तन्मुखानिर्गतम् ॥ १० ॥
ऊचुश्च परमग्रीताः सर्वे दशरथं वचः ।
[२]सम्भारास्सम्भ्रियन्तां ते तुरगश्च विमुच्यताम् ॥ ११ ॥
ते अश्वमेधीयाः प्रसिद्धाः सम्भाराः-एकविंशतियूपपात्रशालामुखाः सम्भ्रियन्ताम् ॥ ११ ॥
सर्वथा प्राप्स्यसे पुत्रानभिप्रेतांश्च पार्थिव ।
यस्य ते धार्मिकी बुद्धिरियं पुत्रार्थमागता ॥ १२ ॥
पुत्रानिति बहुवचनं विवक्षितबहुत्वम् । धार्मिकी-'धर्मं चरति' इति ठक्, धर्माचरणविषयिणी ॥ १२ ॥
ततः प्रीतोऽभवद्राजा श्रुत्वैतद्दि्वजभाषितम् ।
अमात्यांश्चाब्रवीद्राजा हर्षपर्याकुलेक्षणः ॥ १३ ॥
प्रीतोऽभवदिति । सर्वथा प्राप्स्यसे इति प्रतिज्ञानात् । कर्म-कर्तरीदमात्मनेपदम् । हर्षेण-तज्जानन्दाश्रुणा पर्याकुले-परिप्लवे ईक्षणे यस्य स तथा ॥ १३ ॥
सम्भारास्सम्भ्रियन्तां मे गुरूणां वचनादिह ।
समर्थाधिष्ठितश्चाश्वः सोपाध्यायो विमुच्यताम् ॥ १४ ॥
इहेति । अस्मिन् काले सरयूत्तरतीरे चेत्यर्थः । समर्थाधिष्ठितः 'चतुश्शता रक्षन्ति यज्ञस्याघाताय' इति श्रुतेः, रक्षण समर्थैश्चतुश्शतराजपुत्रै रक्षित इत्यर्थः । सोपाध्यायः-'अश्वस्य मेध्यस्य पदे पदे जुह्वति' इति होमापेक्षितोपाध्यायसहितस्तथा ॥ १४ ॥
