परं कवीनामाधारमिति । काव्यलक्षणालङ्कारादिविषये दृष्टान्त-तया प्रदर्शनोपयुक्तत्वात् । हे सर्वगीतेषु कोविदौ कुशीलवौ ! यथाकृतं मुनिना तथैवावधृत्य अविगीतं–अनवद्यं यथा तथा युवाभ्यामिदं आयुष्यादिगुणकं काव्यं गीतमित्येवं प्रशस्यमानौ । तत्र–रथ्यादौ । गायिनौ, 'गस्थकन्' 'प्युट् च' इति गायतेः कर्तरि णुट्, गानं कुर्वाणौ भरताग्रजः-रामः ददर्श ॥ २३ ॥
स्ववेश्म चानीय ततो भ्रातरौ स कुशीलवौ ।
पूजयामास पूजा रामः शत्रुनिबर्हणः ॥ २४ ॥
आसीनः काञ्चने दिव्ये स च सिह्मासने प्रभुः ।
उपोपविष्टस्सचिवैर्भ्रातृभिश्व समन्वितः ॥ २५ ॥
सचिवादिभिः उप-समीपे उपविष्टः- व्यापारान्तररहितः ॥ २५॥
दृष्ट्वा तु रूपसंपन्नौ विनीतौ भ्रातरावुभौ ।
उवाच लक्ष्मणं रामः शत्रुघ्नं भरतं तदा ॥ २६ ॥
ध्यतामेतदाख्यानमनयोर्देववर्चसोः ।
विचित्रार्थपदं सम्यक् गायकौ समचोदयत् ॥ २७ ॥
अनयोरिति । सकाशादिति शेषः । समचोदयदिति । गातुमिति शेषः ॥ २७ ॥
