[१]याता, आ, जनपदादिति पदम् । अस्मज्जनपदाद्बहिर्देशे अद्य येयं रात्रिरायाता केवलवनवासरात्रिषु प्रथमा, या चेयं सुमन्त्रेण च रहिता, तामिमां प्राप्य नोत्कण्ठितुं-शोकस्मरणं कर्तुं नार्हसि ॥ २ ॥
जागर्तव्य[२]मतन्द्रिभ्यां अद्यप्रभृतिषु रात्रिषु ।
योगक्षेमं हि सीताया वर्तते लक्ष्मणावयोः ॥ ३ ॥
न विद्यते तन्द्री ययोस्तौ अतन्द्री ताभ्याम् । आवयोवर्तत इति । अस्मदायत्तमित्यर्थः ॥ ३ ॥
रात्रिं कथञ्चिदेवेमां, सौमित्रे ! वर्तयामहे ।
उपावर्तामहे भूमौ आस्तीर्य स्वयमार्जितैः ॥ ४ ॥
कथञ्चिदेवेमामिति । उटजादिनिर्माणाभावात् केवल[३]वनस्थले शयितव्यत्वादित्याशयः । स्वयमार्जितैरिति । णपर्णादिभिरिति शेषः ॥
स तु संविश्य मेदिन्यां महार्हशयनोचितः ।
इमां सौमित्रये रामः व्याजहार कथां शुभाम् ॥ ५ ॥
कथामिति । वार्तामिति यावत् ॥ ५ ॥
ध्रुवमद्य महाराजः दुःखं स्वपिति, लक्ष्मण !
कृतकामा तु कैकेयी तुष्टा भवितुमर्हति ॥ ६ ॥
