पुटमेतत् सुपुष्टितम्
468
[अयोध्याकाण्डः
लक्ष्मणसन्तापः
धवः-पतिः ॥ १२ ॥
विनद्येत्यादि । श्रमेणोपरता भविष्यन्ति-एवं विनद्योपरतस्त्रीकं रामनिवेशनं चिरमनुभूताशनिघोषं सत् पश्चात् उपरतनिर्घोषमिव भविष्यतीति मन्ये ॥ १३ ॥
कौसल्या चैव राजा च तथैव जननी मम ।
[५]नाशंसे यदि जीवन्ति सर्वे ते शर्वरीमिमाम् ॥ १४ ॥
जीवन्तीति नाशंसे-वर्तमानसामीप्ये भविष्यति लट् न जीविष्यन्तीत्येवावगच्छामि । यदि वा जीविष्यन्ति तदा इमामेव शर्वरी जीविष्यन्ति ; नाभ्यधिकम्, अन्नपानाद्यस्वीकारात् परमदुःख-परितापाच ॥ १४ ॥
जीवेदपि हि मे माता शत्रुघ्नस्यान्ववेक्षया ।
तद्दुःखं, [६]यत्तु कौसल्या वीरसूर्विनशिष्यति ॥ १५ ॥
जीवेदपीति । एतद्रात्र्या परमपीति शेषः । मे मातैव जीविष्यति शत्रुघ्नस्यान्ववेक्षया । कौसल्या विनशिष्यति पुत्रान्तरविहीनत्वात् इति यत् तदेव मे दुःखम् ॥ १५ ॥
