पुटमेतत् सुपुष्टितम्
५२ सर्गः]
467
तंद्वीक्ष्य लक्ष्मणः सोढुं नाशकत् भ्रातृसङ्कटम्
न मेऽविदितं किश्चित् [१]वनेऽस्मिन्निरतः सदा ।
चतुरङ्गंह्यपि बलं सुमहत् प्रसहेमहि ॥ ७ ॥
निरतः-नित्यप्रतिष्ठः । प्रसहेमहीति । परकीयमिति शेषः ॥
न वयं अत्र-देशे भीताः । अपि तु धर्ममेवानुपश्यता त्वया रक्ष्यमाणा भवामः-त्वद्धर्मपरिपालनाय त्वद्रक्षणामधानुजानीम इत्यर्थः ॥
कथं दाशरथौ भूमौ शयाने सह सीतया ।
शक्या निद्रा मया लब्धुं जीवितं वा सुखानि वा ॥ ९ ॥
जीवितं वेति । विशिष्टभोजनादिना सुखजीवनमित्यर्थः ॥ ९ ॥
यो न देवासुरैस्सर्वैः शक्यः प्रसहितुं युधि ।
तं पश्य [४]सुखसंविष्टं तृणेषु सह सीतया ॥ १० ॥
प्रसहितुं । 'तिष्ठसह....' इति पाक्षिक इट् ॥ १० ॥
मन्त्रतपसा-गायत्र्यादिमहामन्त्रानुष्ठानं, कृच्छ्रादिलक्षणं तपश्च तथा । एकः-मुख्यः । सदृशः लक्षणः यस्य स तथा ॥ ११ ॥
