उक्तचिंताया अनुवादपूर्वं तदौत्कट्यं प्रतिपाद्यते-एषेत्यादि । एतच्छब्दार्थः-कदा नामेत्यादि । कदा द्रक्ष्यामीत्येषा प्रीतिः- प्रीतिसंपत्तिविषयिणी चिन्ता परा-उत्कटा परिवर्तते स्मेति योजना ॥३६॥
वृद्धिकामो हि लोकस्य सर्वभूतानुकम्पनः ।
मत्तः प्रियतरो लोके पर्जन्य इव वृष्टिमान् ॥ ३७ ॥
लोके-लोकविषये ॥ ३७ ॥
यमशक्रसमो वीर्ये बृहस्पतिसमो मतौ ।
महीधरसमो धृत्यां मत्तश्च गुणवत्तरः ॥ ३८ ॥
महीमहमिमां कृत्स्नामधितिष्ठन्तमात्मजम् ।
अनेन वयसा दृष्ट्वा यथास्वर्गमवाप्नुयाम् ॥ ३९ ॥
अनेन वयसेति । वृद्धशरीरेणेति यावत् । यथा-यथावत् अधितिष्ठन्तमित्यन्वयः। यथास्वर्ग-यथाकालप्राप्तं स्वर्गं अथावाप्नुयामिति चिन्ता बभूवेत्यनुकर्षः ॥ ३९ ॥
इत्येतैर्विविधैस्तैस्तैरन्यपार्थिवदुर्लभैः ।
शिष्टैरपरिमेयैश्च लोके लोकोत्तरैर्गुणैः ॥ ४० ॥
तं तु वीक्ष्य महाराजो युक्तं समुदितैः शुभैः ।
निश्चित्य सचिवैः सार्धं यौवराज्यममन्यत ॥ ४१ ॥
एवं चिन्तानन्तरं कर्तव्यनिश्चयो राज्ञः–एतैरित्यादि । प्रागुक्तैरित्यर्थः । शिष्टैः-विशिष्टैः लोके अन्यपार्थिवदुर्लभैः इत्यन्वयः । लोकोत्तरैर्गुणैर्युक्तं वीक्ष्य उक्तगुणानुवादपूर्वं कर्तव्यनिश्चयः-समुदितैरित्यादि । एवं समुदितैः–समस्तैः गुणैर्युक्तं निश्चित्य सचिवैः सार्धं यौवराज्यं दातुं-अभिषेकं कर्तुं अमन्यत-विचारितवानित्यर्थः ॥
