पुटमेतत् सुपुष्टितम्
418
[अयोध्याकाण्डः
सुमित्राश्वासनम्
[१]यस्तवार्ये ! गतः पुत्रः त्यक्त्वा राज्यं महाबलः।
साधु कुर्वन् महात्मानं पितरं सत्यवादिनम् ॥ ३ ॥
सद्गुणयुक्तस्य न क्वाप्यपाय इति प्रतिपादयति-यस्तवेत्यादि । साधु-सुष्ठु ॥ ३ ॥
शश्वत्प्राप्यः शुभफलस्य-सुखस्य उदयः यस्मिन् स तथा ॥ ४ ॥
वर्तते चोत्तमां वृत्तिं लक्ष्मणोऽस्मिन् सदाऽनघः ।
[४]दयावान् सर्वभूतेषु लाभस्तस्य महात्मनः ॥ ५ ॥
सुसहायसंपत्तेश्च न शोच्य इत्याह-वर्तत इत्यादि। उत्तमां वृत्तिमिति। पितृतुल्यप्रतिपत्त्या शुश्रूषाव्यापारं इत्यर्थः ॥ ५ ॥
अरण्यवासे यद्दुःखं [५]जानती वै सुखोचिता ।
अनुगच्छति वैदेही धर्मात्मानं तवात्मजम् ॥ ६ ॥
अरण्यवासे यद्दुःखमस्ति, तज्जानती भर्तुस्तदपनयनार्थं वैदेह्यप्यनुगच्छति । अतो न दुःखप्रसङ्ग इति शेषः ॥ ६॥
कीर्तिभूतां पताकां यो लोके भ्रमयति प्रभुः ।
[६]दमसत्यव्रतपरः किं न प्राप्तस्तवात्मजः ॥ ७ ॥
