पुटमेतत् सुपुष्टितम्
382
[अयोध्याकाण्डः
वनगमनाऽऽपृच्छा
औपवाह्यं-उपवहनमात्रोपयुक्तं-युद्धानर्हमित्यर्थः । युक्त्वा-योजयित्वा । परमिति । दक्षिणमिति शेषः ॥ १० ॥
[१]एवं मन्ये गुणवतां गुणानां फलमुच्यते ।
पित्रा मात्रा च यत्साधुः वीरो निर्वास्यते वनम् ॥ ११ ॥
एवमित्यादि । साधुर्वीरो रामः पित्रा मात्रा च वनं निर्वास्यत इति यत् एवमेव-गुणवतां गुणानां फलमेवमेवोच्यते शास्त्रेणेति मन्ये इति दुःखातिशयादुक्तिः ॥ ११ ॥
राज्ञो वचनमाज्ञाय सुमन्त्रः शीघ्रविक्रमः ।
योजयित्वाऽऽययौ तत्र रथमश्वैरलङ्कृतम् ॥ १२ ॥
योजयित्वा आययौ इति पदम् ॥ १२ ॥
तं रथं राजपुत्राय सूतः कनकभूषितम् ।
आचचक्षेऽञ्जलिं कृत्वा युक्तं परमवाजिभिः ॥ १३ ॥
रथमाचचक्ष इति । रथ उपस्थित इत्युक्तवानित्यर्थः ॥ १३ ॥
अस्मिन् समये राजा वित्तसञ्चये व्यापृतं-धनाध्यक्षं सत्वरमाहूय निश्चितं वच उवाच । सर्वतः शुचिरिति । इहामुत्रानृण इत्यर्थः ॥ १४ ॥
