पुटमेतत् सुपुष्टितम्
३७ सर्गः]
371
कैकेयी चापि निर्लज्जा तेभ्यश्चीराण्युपाददे
कुरु नो याचनां, पुत्र ! सीता तिष्ठतु भामिनी ।
धर्मनित्यस्वयं स्थातुं न हीदानीं त्वमिच्छसि ॥ १९ ॥
तासामेवंविधा वाचः शृण्वन् दशरथात्मजः ।
बबन्धैव तदा चीरं [१]सीतया तुल्यशीलया ॥ २० ॥
तासामेवंविधा वाचः शृण्वन्नपि तुल्यशीलया सीतया अनङ्गीकृतनगरस्थितिकया प्रेरितस्सन् तदा चीरं बबन्धैव ॥ २० ॥
अतिवृत्ते-अतिमर्यादे । प्रमाणे यावद्धृतं तावत्प्रमाणे नावतिष्ठसे ॥ २२ ॥
न गन्तव्यं वनं देव्या सीतया, शीलवर्जिते !
[६]अनुष्ठास्यति रामस्य सीता प्रकृतमासनम् ॥ २३ ॥
कुत इत्यतः-न गन्तव्यमित्यादि । त्वद्वरानन्तर्भावादित्याशयः । यदेवमतः-अनुष्ठास्यतीत्यादि । प्रकृतमासनं-सिह्मासनं । अनुष्ठास्यतिराज्यं करिष्यति । यावद्रामागमनमित्यर्थः ॥ २३ ॥
आत्मा हि दारास्सर्वेषां दारसंग्रहवर्तिनाम् ।
आत्मेयमिति रामस्य पालयिष्यति मेदिनीम् ॥ २४ ॥