पुटमेतत् सुपुष्टितम्
350
[अयोध्याकाण्डः
दशरथसमाश्वासनम्
पिता हि दैवतं, तात ! देवतानामपि स्मृतम् ।
[१]तस्माद्दैवतमित्येव करिष्यामि पितुर्वचः ॥ ५२ ॥
चतुर्दशसु वर्षेषु गतेषु, नरसत्तम !
पुनर्द्रक्ष्यसि मां प्राप्तं सन्तापोऽयं विमुच्यताम् ॥ ५३ ॥
विमुच्यतामिति । इदानीमिति शेषः ॥ ५३ ॥
येन संस्तंभनीयोऽयं सर्वो बाष्पकलो जनः ।
स त्वं, पुरुषशार्दूल ! किमर्थं विक्रियां गतः ॥ ५४ ॥
येनेति । त्वयेत्यर्थः ॥ ५४ ॥
केवला-कृत्स्नेति यावत् ॥ ५५ ॥
त्वया यदुक्तमिति । कैकेयीमिति यावत् ॥ ५६ ॥
- ↑ 'भव राजा निगृह्य माम्' इति वचनमपि पितुरेव । अथापि स्वस्य वनवासो महाक्लेशप्रद इति व्यधया राजा तथा वदतीति ज्ञात्वा रामः वनवासे स्वस्य क्लेशाभावमाह
- ↑ सकानना-ङ.
- ↑ चतुर्दशसमा इत्यर्थः । पितृवाक्यपरिपालननिमित्तं यावज्जीवमपि वने वसेयं, किं चतुर्दशवर्षमात्रेणेति द्योतयितुं चिरायेत्युक्तिः ।
- ↑ शिवामिस्यनेन राज्यस्य दुर्भरत्वान्न त्यजामीति गम्यते-गो.
- ↑ शिवासु सीमास्वनु ङ.
