पुटमेतत् सुपुष्टितम्
३४ सर्गः]
341
ससीतालक्ष्मणो रामः पितुर्गेहमथाविशत्
आलोक्य तु महाप्राज्ञः परमाकुलचेतसम् ।
राममेवानुशोचन्तं सूतः प्राञ्जलिरासदत् ॥ ४ ॥
राममेवानु-उद्दिश्य ॥ ४ ॥
तं वर्धयित्वा राजानं सूतः पूर्वं जयाशिषा ।
भयविक्लवया वाचा मन्दया [१] श्लक्ष्णमब्रवीत् ॥ ५ ॥
वर्धयित्वा-संपूज्य । भयविक्लवयेति । रामो वनप्रयाणोद्युक्त इतीदं परमानिष्टं कथं राज्ञे वदिष्यामीति भयेन विक्लवा-कातरा तया ॥
अयं स पुरुषव्याघ्रो द्वारि तिष्ठति ते सुतः ।
ब्राह्मण्येभ्यो धनं दत्वा सर्वञ्चैवोपजीविनाम् ॥ ६ ॥
सर्वं धनं दत्त्वेत्यनेन सर्वथैव तिष्ठासाभावो द्योत्यते ॥ ६ ॥
सः सत्यवादी दशरथः ॥ ९ ॥
[४]सुमंत्रानय मे दारान् ये केचिदिह मामकाः ।
दारैः परिवृतस्सर्वैर्द्रष्टुमिच्छामि धार्मिकम् ॥ १० ॥
