पुटमेतत् सुपुष्टितम्
३३ सर्गः]
337
रथ्यायां गच्छतस्तांस्तु पौरा दीना व्यलोकयन्
तस्मात्तस्योपघातेन प्रजाः परमपीडिताः ।
औदकानीव सत्त्वानि ग्रीष्मे सलिलसंक्षयात् ॥ १३ ॥
औदकानि-उदकजीवनानि ॥ १३ ॥
पीड्या पीडितं सर्वं जगदस्य जगत्पतेः ।
मूलस्येवोपघातेन वृक्षः पुष्प[१].फलोपगः ॥ १४ ॥
पुष्पफलैः उपगः-उपगमो यस्य ॥ १४ ॥
मूलं ह्येष मनुष्याणां धर्मसारो महाद्युतिः ।
पुष्पं फलं च पत्रं च शाखाश्चास्येतरे जनाः ॥ १५ ॥
ते लक्ष्मण इव क्षिप्रं [२]सपत्नयस्सहबांधवाः ।
गच्छन्तमनुगच्छामो येन गच्छति राघवः ॥ १६ ॥
सयत्नय इति । सपत्नीका इति यावत् । येनेति । मार्गेणेति शेषः । राघवः-रघुकुलजः ॥ १६ ॥
उद्यानानि परित्यज्य क्षेत्राणि च गृहाणि च ।
एकदुःखसुखा राममनुगच्छाम धार्मिकम् ॥ १७ ॥
[३]एकदुःखसुखाः-समानसुखदुःखा इति यावत् ॥ १७ ॥
समुद्धृतनिधानत्वादिधर्मकानि वेश्मानि प्रतिपद्यतामित्यन्वयः ॥
