पुटमेतत् सुपुष्टितम्
३२ सर्गः ]
325
तस्मै ददौ तदा रामो धनधान्यादिकं बहु
अङ्गदानि विचित्राणि केयूराणि शुभानि च ।
प्रयच्छति, सखे ! तुभ्यं भार्यायै गच्छती वनम् ॥ ८॥
गच्छतीति नुमभावञ्छान्दसः ॥ ८ ॥
पर्यङ्कमग्रथास्तरणं नानारत्नविभूषितम् ।
तमपीच्छति वैदेही प्रतिष्ठापयितुं त्वयि ॥ ९ ॥
त्वयीति । त्वद्गृह इत्यर्थः ॥ ९ ॥
शत्रुञ्जयो नाम प्रसिद्धं यं गजं मातुलो मम ददौ तं गजं ते ददामीति । तथा राममुद्राङ्कितानां निष्काणां सहस्रं च ददामि ॥ १०॥
इत्युक्तः स हि रामेण सुयज्ञः [३]प्रत्यगृह्णत ।
या रामलक्ष्मणसीतानां प्रयुयोजाशिषः शुभाः ॥ ११ ॥
प्रत्यगृह्णतेति। अगृह्णीतेति यावत् ॥ ११ ॥
अथ भ्रातरमव्यग्रं प्रियं रामः प्रियंवदः ।
सौमित्रिं तमुवाचेदं ब्रह्मेव त्रिदशेश्वरम् ॥ १२ ॥
ब्रह्मा त्रिदशेश्वरमिवेति । नियोक्तृनियोज्ययोः [४]परमावरप्रभुत्वे दृष्टान्तः ॥ १२ ॥
