[१]मम सन्ना मतिः, सीते ! नेतुं त्वां दण्डकावनम् ।
वसिष्यामीति सा त्वं मामनुयातुं सुनिश्चिता ॥ ३९ ॥
नेतुं मतिस्सन्नेति । त्वद्भावापरिज्ञानादिति शेषः । सुनिश्चितासुनिश्चितेति ज्ञाता । इदानीमिति शेषः ॥ ३९ ॥
सा हि [२]दिष्ट्या नवद्याङ्गि ! वनाय, मदिरेक्षणे !
अनुगच्छस्व मां, भीरु ! सहधर्मचरी भव ॥ ४० ॥
दिष्ट्या वनाय-वनं गन्तुं निश्चिता सा त्वमनुगच्छस्व ॥ ४० ॥
व्यवसायं–निश्चयं । अनुक्रान्ता--अनुप्राप्ता ॥ ४१ ॥
आरभस्व, शुभश्रोणि ! [५]वनवासक्षमाः क्रियाः ।
नेदानीं त्वदृते, सीते ! स्वर्गोऽपि मम रोचते ॥ ४२ ॥
इदानीमिति । एवं दृढनिश्चये सतीत्यर्थः ॥ ४२ ॥
ब्राह्मणेभ्यश्च रत्नानि भिक्षुकेभ्यश्च भोजनम् ।
देहि चाशंसमानेभ्यः सन्त्वरस्व च मा चिरम् ॥ ४३ ॥
रत्नानि-उत्तमवस्तूनि । भिक्षुकाः-तापसादयः । भोजनमाशंसमानेभ्यः-प्रार्थयमानेभ्य इत्यर्थः ॥ ४३ ॥
- ↑ यतो वने वसिष्यामीति दृढनिश्चयेन त्वं मामनुयातुं सुनिश्चिता, अतस्त्वां दण्डकावनं नेतुं मम या मतिः-तद्विरुद्धाऽऽसीत्-सेदानीं सन्ना-विशीर्णा-ति.
- ↑ दिष्टा-ङ.-च. सृष्टा-च. दिष्टा-अनुज्ञाता-ति. सृष्टा-दैवेनेति शेषः- गो.
- ↑ व्यवसायं-भर्त्रनुसरणाध्यवसायं अतिक्रान्ता प्रकर्षेण प्राप्ता-गो.
- ↑ मतिक्रान्ता, मनुप्राप्ता-ङ.
- ↑ वनवासक्षमाः-वनवासयोग्याः क्रियाः-दानादिक्रियाः--गो.
