270
[अयोध्याकाण्डः
कौसल्यास्वस्त्ययनम्
स्वस्त्ययनं-मङ्गलमभिकांक्षितुं शीलमस्त्यस्या इति तथा । दल (३८) मानः सर्गः ॥ ३८ ॥
इति श्रीमद्रामायणामृतकतकटीकायां अयोध्याकाण्डे चतुर्विंशः सर्गः
साऽपनीय [१]समायासमुपस्पृश्य जलं [२] शुचिः ।
चकार माता रामस्य मङ्गळानि मनस्विनी ॥ १ ॥
'स्वस्त्ययनाभिकाङ्क्षिणी बभूव' इत्युक्तम् । तामेव कांक्षां कौसल्या पूरयति-साऽपनीयेत्यादि । समायासः-शोकः । मङ्गलानि-मङ्गलवचनानि ॥ १ ॥
न [३] शक्यसे वारयितुं गच्छेदानीं, रघूत्तम !
शीघ्रं च विनिवर्तस्व वर्तस्व च सतां [४]क्रमे ॥ २ ॥
क्रम्यत इति क्रमः-मार्गः ॥ २ ॥
यं पालयसि धर्म त्वं [५]प्रीत्या च नियमेन च ।
स वै, राघवशार्दूल ! धर्मस्त्वामभिरक्षतु ॥ ३ ॥
येभ्यः प्रणमसे, पुत्र ! [६] [७]चैत्येष्वायतनेषु च ।
ते च त्वामभिरक्षन्तु वने सह महर्षिभिः ॥ ४ ॥
ते चेति । देवा इति शेषः ॥ ४ ॥
- ↑ तमायास-ङ. च.
- ↑ शुचि-ङ. च.
- ↑ शक्यते-ङ. च.
- ↑ पथि-ङ.
- ↑ धृत्या-ङ.
- ↑ चेत्येषु चतुष्पथेषु-अग्निशालासु वा स्थण्डिलानि-देवपूजास्थलानि-गो.
- ↑ देवेष्वा-ङ. च.
