[१]विक्लबो वीर्यहीनो यः स दैवमनुवर्तते ॥ १६ ॥
वीरास्संभावितात्मानो न दैवं पर्युपासते ।
इदानीं त्वादृशस्य दैवावलम्बनवादो न युक्त इत्याह-विक्लब इत्यादि । संभावितात्मानः-सर्वलोकोपश्लाघनीययशोवीर्यादिमन्त इति यावत् ॥ १६ ॥
न दैवेन विपन्नार्थः पुरुषस्सोऽवसीदति ।
दैवं पुरुषकारेण यस्समर्थः प्रबाधितुम् ॥ १७ ॥
विपन्नार्थः-हतप्रयोजनः ॥ १७ ॥
द्रक्ष्यन्ति त्वद्य देवस्य पौरुषं पुरुषस्य च ॥ १८ ॥
दैवमानुषयोरद्य व्यक्तिर्व्यक्ता भविष्यति ।
ननु दैवबाधकत्वं कस्यचिदपि पुरुषस्य न समस्ति, येनाहं दैष्टिकमवलम्बय इत्यत्राह-द्रक्ष्यन्तीत्यादि । दैवमानुषयोर्व्यक्तिः-प्रबलदुर्बलविवेकः व्यक्ता भविष्यति । अद्य मत्पौरुषेणैवेति शेषः ॥
अद्य मत्पौरुषहतं दैवं द्रक्ष्यन्ति वै जनाः ॥ १९ ॥
[२]देवि ! दैवहतं तेऽद्य दृष्टं राज्याभिषेचनम् ।
तदेवाह-अद्येति । हे देवि-कौसल्ये ! यथा राज्याभिषेचनं दैवहतं दृष्टं जनैस्त एव जना अद्य दैवं च मत्पौरुषहतं द्रक्ष्यन्ति ॥
