राजानं पश्येति । गत्वेति शेषः । रामस्य राजनिवेशगमनादि-व्यापारानभिज्ञानात्कौसल्यायाः राजदर्शननियोजनादि ॥ २४ ॥
आसनं दत्वा[५] अत्रोपविश्य भुक्त्वा राजानं द्रष्टुं गच्छ इति भोजने-तद्धेतवे निमन्त्रितो राघवः केवलमासनमालभ्य-स्पृष्ट्वैव -केवलं; नोपविष्टो भूत्वा किञ्चिद्व्रीलात् किञ्चिदवाङ्मुख इति शेषः ॥ २५ ॥ स स्वभावविनीतश्च गौरवाच्च तदाऽऽनतः । प्रस्थितो दण्डकारण्यमाप्रष्टुमुपचक्रमे ॥ २६ ॥ गौरवात्-मातृत्वप्रयुक्त गौरवाच्च । प्रस्थितः-निश्चितप्रस्थानः । आप्रष्टुं-अभ्यनुज्ञां कारयितुमुपचक्रमे ॥ २६ ॥
देवि ! नूनं न जानीषे महद्भयमुपस्थितम् ।
इदं च तव दुःखाय वैदेह्या लक्ष्मणस्य च ॥ २७ ॥
इदं च भयं युष्मदादीनां त्रयाणामेव विशिष्य दुःखाय ; न मम दुःखलेशोऽपीत्यर्थः ॥ २७ ॥
गमिष्ये दण्डकारण्यं किमनेनासनेन मे ।
विष्टरासनयोग्यो हि कालोऽयं मामुपस्थितः ॥ २८ ॥
विष्टरः-तपस्विनामासनविशेषः । वामावर्तपञ्चविंशतिदर्भनिर्मितः । ' पञ्चाशद्भिर्भवेद्ब्राह्मस्तदर्धेन तु विष्टरः' इति स्मृतिः ॥ २८ ॥
