पुटमेतत् सुपुष्टितम्
२० सर्गः]
209
मात्रे स्ववनवासादिवृत्तान्तं सोऽब्रवीत्तदा
किशोरः-अश्वपोतः ॥ २० ॥
अभिसंगृह्य नमस्कृत्य ॥ २१ ॥
तमुवाच दुराधर्षं राघवं सुतमात्मनः ।
कौसल्या पुत्रवात्सल्यादिदं प्रियहितं वचः ॥ २२ ॥
वृद्धानां धर्मशीलानां राजर्षीणां महात्मनाम् ।
प्राप्नुह्यायुश्च कीर्तिं च धर्मं [५]चोपहितं कुले ॥ २३ ॥
कुले-कुलविषये ॥ २३ ॥
- ↑ कुसरं-तिलौदनम्-गो.
- ↑ अभिचक्राम-अभिमुखं जगाम
- ↑ एतदनन्तरं 'पर्यध्वजत धर्मात्मा मात्रा चैव परन्तपः' इत्यधिकम् -ङ.
- ↑ अभिक्रान्तां-अभिमुखमागतवतीम्
- ↑ 'चाप्युचितं कुले' इति पाठान्तरम् । कुलस्योचितमित्यर्थः.
- ↑ सत्यप्रतिज्ञामिति अभिषेक्ष्यतीत्यत्र हेतुः । इदानीमध्यभिषेको नारब्ध इति नाशङ्कनीयमिति भावः-गो.
- ↑ पश्य जानीहि-गो. अयमेव स्वरसः । लोकोक्तिषु बहुलमुपलंभारप्रकृतानुगुण्याच.
