पुटमेतत् सुपुष्टितम्
178
[अयोध्याकाण्डः
रामागमनम्
प्रययौ तूर्णमास्थाय राघवो ज्वलितः श्रिया ।
करेणुशिशुकल्पैरित्यनेन हृष्टपुष्टोन्नतमहाबलवत्त्वं सूच्यते ॥ ३०॥
आकाशे स्वनवान्-नादवान् पर्जन्य इव मेघस्थानीयरथस्वनेन दिशो नादयन्निकेतनान्निर्ययौ ॥ ३१ ॥
हलहलेल्यनुकारः । तस्येति । तस्मिन्निष्क्रममाण इति यावत् ॥ ३३ ॥
ततो [६]हयवरा मुख्या नागाश्च गिरिसन्निभाः ॥ ३४ ॥
अनुजग्मुस्तथा रामं शतशोऽथ सहस्रशः ।
अग्रतश्चास्य सन्नद्धाश्चन्दनागरुभूषिताः ॥ ३५ ॥
खड्गचापधराश्शूरा जग्मुराशंसवो जनाः ।
आशंसव इति । श्रेय इति शेषः ॥ ३५ ॥
- ↑ आकाशे स्वनवान् पर्जन्य इव दिशोऽभिनादयन् महेन्द्राच्चन्द्रमा इव निकेतान्निर्ययाविति । रथारूढस्वादाद्यमुदाहरणम् । सौंदर्यवत्त्वे द्वितीयमुदाहरणम् जुगोप-आतपादिभ्य इति भावः-गो.
- ↑ नभिनन्दयन्-ङ.
- ↑ महाभ्रादिव-ङ.
- ↑ चित्र,चन्द्र-ङ.
- ↑ तस्य निष्क्रममाणस्य, 'पुरतः' इति शेषः । जनौघस्य
हलहलाशब्द इत्यन्वयः-ति. - ↑ हयनागशब्दौ तदारूढपरौ-गो.
