पुटमेतत् सुपुष्टितम्
138
[अयोध्याकाण्डः
दशरथप्रार्थना
महीं व्रज-अथापि न ते वचः करिष्यामि । आकाशखण्डन-वदशक्यार्थत्वादित्याशयः ॥ १०९ ॥
असत्प्रियंवदां-मिथ्याप्रियवादिनीम् । तदेव प्रकटीकरोति-प्रदुष्टभावामिति । मनसस्त्वरमा-मनोऽरमा । हृदय सबन्धनमिति। सप्राणं मन इति यावत्, 'प्राणबन्धनं हि सौम्य मनः' इति श्रुतेः, प्राणबन्धनसहितमिति भावः । त्वां जीवितुं न विषहे । एतादृशी स्त्री नश्यत्वित्येवाशास इति यावत् ॥ ११० ॥
न जीवितं मेऽस्ति कुतः पुनः सुखं
विनाऽऽत्मजेना[७]त्मवतः कुतो रतिः ।
- ↑ प्रताम्य–ग्लानिं भज ।
ताम्यतेलोण्मध्यमपुरुषैकवचनम् । एवं प्रज्वल-कुपिता भव । प्रणश्य-नष्टा भव । सहस्रशः स्फुटिता सती, महीं व्रज-भृगोः
पत वा-गों. प्रताम्य-ग्लायस्व । प्रज्वल-अग्निप्रवेशेन । प्रणश्य-विषेण । कुद्दाल-प्रहारैः सहस्रशः स्फुटितां—कृतगर्तां महीं व्रज वा-ति. - ↑ स्फुटितां-ङ. च.
- ↑ एतावता यत् प्रियंवदत्वं आसीत्, तद् मिथ्येत्यर्थः ।
- ↑ जीवतीं-ङ.
- ↑ मनोरमां-ङ.
- ↑ अमनोरमामिति पदच्छेदः-गो.
- ↑ त्मवता-ङ.
