१२ सर्गः]
137
एवं वदन्त्या रशना कुतस्ते न पतत्यधः
सर्पी-जातिलक्षणो ङीष् । मोहादङ्केन भृताऽसि इति*
योजना । तेन अङ्कभरणेन हेतुना ॥ १०५ ॥
मया च रामेण च लक्ष्मणेन
प्रशास्तु हीनो भरतस्त्वया सह ।
पुरं च राष्ट्रं च महीं सपर्वतां
[१]ममाहितानां च [२]भवाभिहर्षिणी ॥ १०६ ॥
नृशंसवृत्ते ! [३]व्यसनप्रहारिणि !
प्रसह्य वाक्यं यदिहाद्य भाषसे ।
न नाम ते केन सुखात्पतन्त्यधः
विशीर्यमाणा [४]दशनाः सहस्रधा ॥ १०७ ॥
इह-देशे अद्य-काले प्रसह्य-पतिपत्नीभावं तिरस्कृत्य क्रूरं
वावयं भाषसे यत्, अतोऽवश्यप्राप्तविशरणाः दन्ताः केन नाम
हेतुना ते मुखाद्विशीर्यमाणा न पतन्तीति न जान इति शेषः ॥
न किञ्चिदाहाहितमप्रियं वचो
न वेत्ति रामः परुषाणि भाषितुम् ।
कथं नु रामे ह्यभिरामवादिनि
ब्रवीषि दोषान् [५]गुणनित्यसम्मते ॥ १०८ ॥
- ↑ अहितानां-शत्रूणां अभिभाषणशीला भव, मदाप्तानामभावात् । अभिहर्षिणीति पाठे तेषां हर्षदा भव-ति.
- ↑ भवाभिभाषिणी-ङ.च.
- ↑ व्यसनप्रहारिणि-वार्धक्यरूपापदि पुत्रवियोगकारिणि-ति. व्यसने-रामविरहे पुनः पुनः प्रेरणं-प्रहारः-गो.
- ↑ रसना-ङ
- ↑ गुणैर्नित्यं सर्वेषां सम्मते.
