पुटमेतत् सुपुष्टितम्
११ सर्गः]
107
प्रथमेन बरेणाथ भरतो मेऽभिषिच्यताम्
जगत्-परोक्षस्वर्गादिभुवनं, 'विष्टपं भुवनं जगत्', पृथिवी-प्रत्यक्षभुवनदेवता ॥ १४ ॥
निशाचराणि भूतानि गृहेषु गृहदेवताः ।
यानि चान्यानि भूतानि जानीयुर्भाषितं तव ॥ १५ ॥
सत्यसन्धो महातेजाः धर्मज्ञः सुसमाहितः ।
वरं मम ददात्येषः तन्मे शृण्वन्तु देवताः ॥ १६ ॥
इति देवी महेष्वासं परिगृह्याभिशस्य च ।
ततः परमुवाचेदं वरदं काममोहितम् ॥ १७ ॥
इति–उक्तप्रकारेण देवी, महेष्वासं-राजानं,पारगृह्य-परिवर्तनात् स्थिरीकृत्य; अभिशस्य-'सत्यसंन्धः' इत्यादिना स्ववचन-कृतिस्थैर्यायैवाभिशस्य च ॥ १७ ॥
परमुवाचेति किमुवाचेत्यत्राह-स्मरेत्यादि । तत्र च रणे-रात्रियुद्धे, शत्रुः-शंबरः तव [३]जीवितमन्तरा-प्राणं विना त्वां [४]अच्यावयत्-प्रच्युतवीर्यमकरोत् ॥ १८ ॥
तत्र चापि मया देव यत्त्वं समभिरक्षितः ।
[५]जाग्रत्या यतमानायाः, ततो मे प्राददा वरौ ॥ १९ ॥
