एतत् पृष्ठम् परिष्कृतम् अस्ति
५८ सर्गः ]
15
लक्ष्मणस्तु न सम्मेने रामप्रव्राजनं स्विदम्
इति पूर्ववाक्ये राज्ञः प्रकृतत्वात् राजानं प्रति मातृरक्षणवचनमिदं,
उचितं च । अथ पूर्ववाक्येऽपि भरतस्यैव प्रस्तुततया व्याख्याने -
इदमपि तं प्रत्येव वचनम् । भरतप्रस्तावतया व्याख्या तु– हे कुमार !
त्वं तस्यैव-त्वद्यौवराज्यप्रदस्य राज्ञ एवं राज्ये आज्ञाप्रवर्तनात् जीव,
यावत्पितृशरीरमिति। अत्र तु — ते मातेव मम माता द्रष्टव्येति योजना ।
अर्थद्वयमप्यविरुद्धम् ॥ २२ ॥
लघु शासनमिति । सुनिरासमिति यावत् । तदाश्रित्य यत् कृतं, तत् कार्यं कर्तुं योग्यं अयोग्यं वा भवतु, वयं पीडिता इत्यत्र न सन्देहः किल । ततो वयं येन पीडिताः तस्मिन् पितृत्वं नोपलक्षये इत्यग्रेण सम्बन्धः ॥ २५ ॥
