एतत् पृष्ठम् परिष्कृतम् अस्ति
७७ सर्ग:]
167
भरतः शोकमग्नोऽभूत् सर्वं कृत्वौर्ध्वदैहिकम्
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये अयोध्याकाण्डे षट्सप्ततितमः सर्गः
भूमौ -भूशयनाद्युपलक्षितब्रह्मचर्येण । ’दशाहं ' इत्यत्यन्तसंयोगे द्वितीया, तावत्कालक्षपणीयमाशौचमित्यर्थः । ननु ’द्वादशाहेन भूपालः क्षत्रियः षोडशेऽहनि' इति स्मृतेः कथं दशाहेनाशौचात्ययः ? – सत्यम् - 'क्षत्रियस्तु दशाहेन स्वकर्मनिरतः शुचिः' इति पराशरस्मृत्युक्तविशेषस्य स्वकर्मनिरतत्वस्य सत्वात् राजर्षेस्तस्य दशाहमात्रतो निवृत्तिराशौचस्य | कर ( २१, मानः सर्गः ॥ २१ ॥ इति श्रीमद्रामायणामृतकतकटीकायां अयोध्याकाण्डे षट्सप्ततितमः सर्गः
सप्तसप्ततितमः सर्गः
[भरतशत्रुघ्नविलाप:]
ततो दशाहेऽतीते तु कृतशौचो नृपात्मजः ।
द्वादशेऽहनि संप्राप्ते श्राद्धकर्माण्यकारयत् ॥ १ ॥
अथाशौचानन्तरं श्राद्धादिप्रवृत्तिः तस्य । तत इत्यादि ! दशाह इति । दाहदिनमारभ्येति शेषः । दशाहेऽतीते तु-एकादशेऽह्वि।
