एतत् पृष्ठम् परिष्कृतम् अस्ति
144
[अयोध्याकाण्डः
कैकेयीविगर्हणम्
अस्मासु- अस्मदीयामरेष्वित्यर्थः । कुतोनिमित्त इति ।
आद्यादित्वात् प्रथमान्तविहितस्य तसन्तस्य कुतश्शब्दस्य निमित्तशब्देन
समानाधिकरणबहुव्रीहिः, किंनिमित्तक इत्यर्थः ॥ २० ॥
हे अमराधिप ! वः-युष्माकममराणां सम्बन्धी मे किञ्चित् पापं- दुःखमिति यत्, तत् शान्तम्, प्रसङ्गो न कर्तव्यः । 'शान्तं पापम् ', 'प्रतिहतममङ्गलम्' इत्यादिकमनुचितप्रसङ्गश्रवणदोषनिवर्तकवचनविशेषः । तत् कुतश्चिदप्यमरान्मे पापं न । किन्त्वहं मग्नौ- दुःखमग्नौ एवमुच्यमानविशेषणवन्तौ पुत्रौ दृष्ट्वा, तत एव हेतोः शोचामीत्यन्वयः ॥ २२ ॥
'यौ दृष्ट्वा परितप्येऽहं नास्ति पुत्रसमः प्रियः' इति कामधेनुवचनोपसंहारः ॥ २४ ॥
