एतत् पृष्ठम् परिष्कृतम् अस्ति
६८ सर्गः ]
93
वसिष्ठोऽप्यादिशद्दूतान् आनेतुं भरतं द्रुतम्
यत्-यस्मात् राज्ञा कैकेयीवरेण भरतो दत्तराज्यः, यतश्चेदानीमसौ राजगृहाख्ये पुरे मातुलकुले वसति, तत्-तस्मात् तमानेतुं दूताः शीघ्रं गच्छन्तु । वयं किं समीक्षामहे - किं विचारयामः । राज्ञैव भरतराज्यस्य निश्चितत्वादिति शेषः ॥ २-३ ॥
गच्छन्त्विति ततः सर्वे वसिष्ठं वाक्यमब्रुवन् ।
वसिष्ठवाक्यमनुजानन्ति मन्त्रिणः- गच्छन्त्वित्यादि ।
सिद्धार्थादयः चत्वारो दूताः । मन्त्रिव्यतिरिक्तोऽसौ सिद्धार्थः । इतिकर्तव्यमिति । गच्छद्भिर्युष्माभिरनुष्ठेयकृत्यजातमित्यर्थः ॥ ४-५ ॥
- ↑ पुरे, राजगृहे-ङ. दत्तराज्य: परं-च.
- ↑ मुदान्वितः- च.
- ↑ मन्त्रिव्यतिरिक्तनन्दनसहपाठात् नेमे मन्त्रिणः । 'पुरोहितस्त्वां कुशलं प्राह
सर्वे च मन्त्रिण:' इति वक्ष्यमाणत्वाञ्च-गो. परन्तु प्रथमश्लोके अमात्यान् मंत्रिणश्चोवाच इति कथनात् मन्त्रिणामेव सतां दूतत्वमपि संभाव्येत । नन्दनस्यैकस्य तदा तस्सहगामितया पृथक् प्रेषणोपपत्तेश्च । अशोकस्य नन्दनः-पुत्रः इति वाऽर्थः । मन्त्रिपुत्रस्यापि प्राप्तवयस्कस्य मन्त्रित्वात् प्रेषणम्। साक्षात् राज्ञ एव आहूतव्यत्वात् मन्त्रिणामेव दौत्ये प्रेषणम् । - ↑ नाशन--ङ.
