एवं सीतावचः श्रुत्वा तं दृष्टा मृगमद्भुतम् ॥ २२ ॥
● लोभितस्तेन रूपेण सीतया च प्रचोदितः ।
उवाच राघवो हृष्टः भ्रातरं लक्ष्मणं वचः ।। २३ ।।
तदेव दर्शितं लोभित इति ॥ २३ ॥
रूपश्रेष्ठतया-रूपेण-अलौकिक विचित्रस्वरूपेण श्रेष्ठः – सर्वश्रेष्ठः तेनैव हेतुना । अद्य अनुभूयमान एष तु मृगो न भविष्यति । प्रायेण मृगत्वमत्र न संभावितमित्यर्थः ॥ २४ ॥
न वने नन्दनोद्देशे न चैत्ररथसंश्रये ।
कुतः पृथिव्यां, सौमित्रे ! योऽस्य कश्चित् समो मृगः ।।
तदेव दर्शयति –– न वन इत्यादि । नन्दन इत्युद्देशः कीर्तन यस्य स तथा । चैत्ररथसंश्रये -तदाख्यवनेऽपि न । पृथिव्यामेव सरसदृशभृगो न समस्तीति ॥
[३] प्रतिलोमानुलोमाञ्च रुचिराः रोमराजयः ।
शोभन्ते मृगमाश्रित्य चित्राः कनकबिन्दुभिः ॥ २६ ॥
उक्त एवार्थ: प्रपञ्चयते - प्रतिलोमेत्यादि । कनकबिन्दुभिः चित्रा: रोमराजयः इत्यन्वयः ॥ २६ ॥
