एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
86
[अरण्यकाण्ड:
आश्रममण्डलवासः
कुतो निष्क्रमितुं शक्तिः मया जीर्णस्य रक्षमः
भ्रातुस्ते मेषरूपस्य गतस्य यमसादनम् ।। ६४ ।।
मया जीर्णस्येति । भुक्तेति शेषः ।। ६४ ।।
प्रघर्षयितुं-हिंसितुम् ।। ६५ ।।
[३].सोऽभिद्रवन्मुनिश्रेष्ठं, मुनिना दीप्ततेजसा ।
चक्षुष ऽनलकल्पेन निर्दग्धो निधनं गतः ॥ ६६ ॥
चक्षुषा-चक्षुर्वीक्षणेन । अनलकल्पेन । कल्पप् प्रत्ययः । ६६ ।
तस्यायमाश्रमो भ्रातुः तटाकवनशोभितः ।
विप्रानुकम्पया येन कर्मेदं दुष्करं कृतम् ।। ६७ ।।
तटाकोरेतं वनम् ।। ६७ ।।
एवं कथयमानस्य तस्य सौमित्रिणा सह ।
रामस्यास्तं गतः सूर्यः संध्याकालोऽभ्यवर्तत ॥ ६८ ॥
तथा कथयमानस्येति । ‘णिचश्च' इत्यत्मनेपदम् ॥ ६८ ॥
उपास्य पश्चिमां सन्ध्यां सह भ्रात्रा यथाविधि ।
प्रविवेशाश्रमपदं तमृषि सोऽभ्यवादयत् ॥ ६९ ।।
सम्यक् प्रतिगृहीतश्च मुनिना तेन राघवः ।
न्यवसत् तो निशामेकां प्राइव मूलफलानि च ॥ ७० ॥
