|
अस्माश्चर्तुशदिने भविता दशम्यां |
गणितादिषु कुशलमेव कैौशलमास्यं मुखं यस्याः सा सरस्वत्यस्माद्वर्तमामदिना
चतुर्दशदिने दशम्यां तिथौ यामित्रनक्षत्रं लग्रनक्षत्राचतुर्दशमादिपदाचन्द्रालुग्रतो वा
सप्तमं स्थानं गृह्यते तस्मिञ्शुभानां चन्द्रादीनां योगस्तन युक्तो मुहूतों भविष्यतीत्येवं
विलिख्य व्याख्यापराय लग्रपत्रव्याख्यानक स्वब्राह्मणाय दिशाति स्मोपदिदेशा ॥४४॥
[ कौशलेति । गणितफलितादिविषयकचातुरीजातमास्ये मुख एव यस्याः सा तथे
त्यर्थः । एतेन लेखनाद्यायासवैधुर्य ध्वन्यते ] ॥ ४४ ॥
विहितेष्टकायों त्दृष्टपुष्टमनसैौ तौ विमावुत्तमं विश्वरूपगुरुं दृष्टवन्तौ । अथान
न्तरं प्रथितः मरूयातोऽनुभावः प्रभावो यस्य स विश्वरूपगुरुस्तयोर्मुखं डैव
समीहितमभिलषितं सिद्धमिति निश्चयं कृतवान् ॥ ४५ ॥ [ उत्तमं सुपसत्रं यथा
स्यात्तथेत्यर्थः ] ॥ ४५ ॥
अन्यो द्वाभ्यामितरो विष्णुमित्रप्रेषितो ब्राह्मणः स्वहस्ते स्थितं पत्रं दत्तवान् ।
श्मिमित्रः पत्रं दृष्टा जहास सुखसमुद्रे ममज्जाऽऽगतांस्तान्विमान्नत्वाऽयं हिममित्रो
बहुवित्तलभ्यै रत्रवस्त्रादिभिर्यथायोग्यं पूजितवान् ।। ४६ ।॥ [ अन्य इति । अदाद्द
तवानित्यर्थः । अदायि पत्रमिति त्वपपाठ एव तस्मा इत्यार्थिक मध्याहारो वा॥४६॥
|
१ क. ख. ध. 'दायि प'! २ क. ‘भ्यैर्वन्ना'। |
