|
क्षीरनीरनिधेवचिसचिवान्प्राप्य तान्गुहः ॥ |
क्षीरनीरानधेः क्षीरसमुद्रस्य वीचिभिस्तुल्यान्कटाक्षान्प्राप्य गुहः कुमारो मुमुदे ।
यथा क्षीराब्धिवीचिसहकृतांस्ततुल्यान्वा चन्द्रसंबन्धिनो रश्मीन्प्राप्य जलधिमदमाम्रो
ति तद्वत् ॥ ४६ ॥
चन्द्रशेखरः शिवः स्वसुतममन्दं बुद्धिमन्तं स्कन्दमवददुक्तवान् । चन्द्रशेखरं विशि
नष्टि । दन्तात्मकैश्चन्द्रातपैश्चन्द्रज्योत्स्राभिरानान्दनो वृन्दारका देवा एव चकोरक
यस्य दन्तलक्षणानां चन्द्राणामातपैरिति वा । पाठान्तरे तु क्रियाविशेषणम् || ४७ ॥
[ अमन्दं स्पष्टं यथा भवति तथा ] ॥ ४७ ॥
यदुवाच तदुदाहरति । जगदुद्धारविषयं श्रेयःसाधनं वचनं हे सौम्य शृणु श्रोतुं
सावधानो भव । काण्डत्रयात्मके कर्मोपासनाज्ञानभेदेन वृन्दत्रयात्मके वेदे प्रकर्षणोट्टते
सति द्विजानामुदृतिः स्यात् ॥ ४८ ॥ [ द्विजेति । ब्राह्मणक्षत्रियवैश्यानां भोगमोक्ष
सिद्धयोद्धार इत्यर्थः ] ॥ ४८ ॥
तेषां द्विजानां रक्षणे सति समस्तं जगतीतलं राक्षतं स्यात् । वर्णाश्रमधर्माणां तते
संततेस्तदधीनत्वतो द्विजाधीनत्वात् । तत इत्युत्तरान्वयि ।। ४९ ।।
|
१ ख. ग. सोम्य । २ ख. ग. सोम्य । ३ क. ग. 'नत्वतः । त'। |
