|
|
केचिच्छूीशंकरस्यानघौ पादौ पद्मसमौ वदन्ति मुखं च चन्द्रमण्डलसमं वदन्ति
नैतद्वयं न्याय्यं यतः प्रेष्योऽनुचरो जगति रूयातः पञ्चपादः पद्ये पदं दत्तवांस्तथा
मुखं ब्राह्मणलक्षणचन्द्रमण्डलशतैः प्रेष्यैरुपास्यम् । अत्र नैतदित्यादिनोपमित्यनिष्पत्ते
रुद्धाटनात्प्रतीपालंकारः ।
|
वण्र्येनान्यस्योपमाया अनिष्पतिवचश्च तत् |
इत्युक्तेः । शार्दूलविक्रीडितं वृत्तम् ॥ ३८ ॥ [ भत्र पादवर्णनपकरणेऽपि मुख
वर्णनं तु कवेर्मनसि तत्कालावच्छेदेन मानसतन्मूत्र्याविर्भावेन तदाननानुसंधानादेवेति
ध्येयम् । अत्र प्रतीपविशेषो हेतुश्चालंकारः । तदुक्तम् ।
|
वण्र्येनान्यस्योपमाया अनिष्पतिवचश्च तत् । |
श्रीशंकरपादवदनयोः पत्रेन्दुभ्यामुत्कृष्टतां प्रकारान्तरेण दर्शयति । मुहुरिति ।
सन्तो योगीन्द्राः स्वीयं हृदयकमलं निर्मलतरं विधातुमस्मिन्हृदयकमले श्रीशंकरस्य प
दकमलं निदधति स्थापयन्ति । यद्यस्माचेन्द्राचैर्तुरापां दुष्पापां ब्रह्मलक्षणां नव्यां सु
धां मुखमुद्रिरत्युद्वमति । यद्यस्येति वा । ततस्तस्मात्पश्मात्पदं चन्द्राच मुखमुत्कृष्टं
मन्ये । शिखरिणी वृत्तम् ॥ ३९ ॥ [निदधति ध्येयतयाऽनुसंदधतीत्यर्थः । यद्यपीदं
जुगुप्साजनकत्वाद्ठीलमेव तथाऽपि प्रयोक्तुः कवेः श्रीमदाचार्यचरणादिचिन्तनरसावि
ष्टचेतस्त्वेन वदनवधानं तत्परिपोषकत्वादुणाधायकमेव नतु दोषावहमित्याकूतम्]॥३९॥
१ झ. नवसु।
