इति समनन्तरकर्तव्य कथं सगच्छते । न हि स्वरूपैक्यभावनाया हृदि पुनर्नारायणध्यानमिति किचित् सात् । न च शेषवृत्तौ प्रवर्तमानस्य स्वरूपैक्यभावनं जाघटीति । अतो दृष्टिविधिपक्षोऽत्र स्वीकार्य । यद्वा गत्यन्तरे संभवति दृष्टिविधिविवक्षा च न युक्ता । अतस्तच्छरीरतया तादधीन्यादिभि सर्वानुवृत्तस्तद्व्यपदेश । तदभिप्रायेण च स्वनियाम्येत्यादिकं वक्ष्यति भाष्यकार ।
योगे च [१] भिन्नलक्षणयो परमात्म-प्रत्यगात्मनो सबन्धानुसन्धानमेवेति
योगस्वरूपे
शाण्डिल्यस्मृति
श्रीकृष्णमुनिश्च ।
शाण्डिल्यस्मृतिवाक्येन स्थापित पूर्वाधिकारे । उक्तं च विप्रकीर्ण सात्त्वते नित्यं सगृह्यान्ते श्रीकृष्ण मुनिभि स्वरूपैक्यादिबुद्धेरवैदिकत्वम् ----
|
"चेतनस्त्वेक एवेति मतिर्या केवला क्रिया । |
एव यथावदनुष्ठितयोगस्य श्रान्तिसभावनाया ब्राह्ममुहूर्तात् पुनर्वि-
योगमध्ये श्रान्तौ
विश्रमाभ्यनुज्ञा ।
श्रमोऽनुज्ञाप्यते--
|
"ततः श्रमजय कुर्यात्त्यक्त्वा ध्यानासने क्रमात् । |
ब्राह्ममुहूर्ते विशेष-
कर्तव्यानि, हरि-
कीर्तन च ।
तत्र [३] ब्राह्ममुहूर्तप्रभृतिविशेषकर्तव्ये [४] दिङ्मात्र दर्शितम्
