कान्तगोक्षीर विठ्ठमहरिताननेन्द्रायुधेन्द्रकोपमेघपभराग विद्रुमेन्द्रनीलकुंकुम जपाकुसुमेन्द्रायुध सूर्यकान्तकनक दूर्वा हदाि करवीर काळमेघनीलम णि मौक्तिक माणिक्ककनकस्फटिकवर्णनि कृष्णं चतुरी वारं वृत्तं यथै वाई सितसईचन्द्राकारं जलं पीतं चतुरर्थे पृथिवीतलञ्च विंभाव्य हां शिवतत्वरूपाय शित्रायनम इत्यादिमन्तैस्तत्तत्स्थानेषु पुण्ड्राणि धारयेत् । एवं पक्षान्तरेष्वप्यूहयमेव । तत्तत्पूर्वीचारप्राप्तनानादिभ्यागमस्मृतिपुराणा युक्तस्थानसंख्यादिव्यान्तरदेवतान्तरयुक्तानिवा पुण्ड्राणि धारणीयानि । इति संस्मंधारपतनः ।
॥ चंद्राक्षधारणविधिः ।
अथरुद्राक्षधारणम् । तदापि भस्मधारणवत् शिवपूजायां नित्यम् । रुद्राक्षश्च ब्राह्मणादिभिः क्रमेण श्वेतरक्तपीत कृष्णवर्णं ग्राह्यम्। उक्तवर्णा मभे अक्षपेतुर्विधमपि धारणीयम् । रक्तादिवर्णत्रयं क्षत्रियैः । पीता दिद्वयं वैश्यैः । शूद्रेस्तु कृष्णमेव धार्यम् । सर्ववा सवैर्यथालाभं धार्य। शिरसि कण्ठे कर्णयो ब्रह्मणिबन्धयो रुरासिच स्वशिरःप्रमाणावुचितसं एख्याविशेषयुक्तं वा । शिरसि चत्वारिंशत् कण्ठे द्वात्रिंशत् कर्णयोः प्रत्ये- कं षट् बाह्मप्रत्येकं पोडश मणिबन्धयोः प्रत्येकं द्वादश वक्षसि अष्टोत्तरश त मित्येवं अष्टचत्वारिंशदधिकशतद्वयसंख्याकंवा । शिखायामेकमित्येका धिकंवा । शिख्सयामेकं मस्तके षत्रिंश द्वक्षसि पञ्चाशत् साष्टशतमुप वीतं कण्ठकर्ण बाहुमणिबन्धे पूर्ववदिति पञ्चनवत्युत्तरद्विशतसंख्य्- कंवाः । शिरसि अष्टोत्तरशतसंख्या नाभ्यन्तमालिकात्रयं कण्ठकर्णव को बाहुमणिबन्धे पूर्ववदिति द्वयशीत्युत्तरपञ्चशतसंख्याकंवा धारणीयम् । वब्रमणिक्यवैडूर्य प्रवाळमौक्तिकरूपपश्चरन्नसहितरुद्राक्षधारणं ज्वरप्रह पि. शाच मेह कुष्ठभमन्धरकुमारग्रहापस्मरानिवारकं मकुटकुण्डलकर्णिकाहार
