८० शब्दापशब्दविवेक
२७७. पुत्त्रदारस्य वाप्येनं शिरांसि स्पर्शयेत्पृथक् (मनु० ८।११४) ।
२७८. न द्रुह्येद् वंशमशकान् हिमवांस्तापसो भवेत् (बौ० ध० ३।३।
३।१९)।
२७९. यथाकथंचिल्लोकोऽयं दिनान्येतानि यत्नतः ।
मयातिवाहितः सर्वो न च लोको व्यपद्यत (राज० २।३४) ।
२८०. सारेतरान्तरविचारचणान् प्रतीर्ष्यन्(अमरोद्घाटनोपक्रमे क्षीर-
स्वामी)।
२८१. न च स्निह्यति कस्यचित् (भट्टि० १८।१९)।
२८२. वैरायते महद्भिश्च (भट्टि० १८।९)
२८३. संस्कृत्या सभ्यता जायते इति केचित् ।
२७७. अण्यन्तावस्थायामेष पुत्त्रदारस्य शिरांसि स्पृशतीति वाक्यम् ।
स्पृशिर्गतिपूर्वके संश्लेषणे वर्तते । तेन गत्यर्थत्वाद् गत्यादिसूत्रेण
णावेनमिति कर्मणि द्वितीयोपपन्ना भवति । पुत्त्राश्च दाराश्चेति
पुत्त्रदारम् । सर्वोऽपि द्वन्द्वो विभाषेकवद्भवतीत्येकवद्भावः
२७८, क्रुधद्रुहेर्ष्यादिसूत्रेण सम्प्रदानतायां दंशमशकेभ्य इति चतुर्थ्या
भाव्यमिति पाणिनीयाः ।
२७९. दिनान्यतिवहेन्त्यतिक्रामन्ति । लोको दिनान्यतिवाहयति भूते
लोको दिनान्यतिवाहितवान् । राजा लोकेन दिनान्यतिवाहित-
वान् इति ण्यन्ताण्णौ वाक्यम् । मया (राज्ञा) लोकेन दिनान्यति-
वाहितानीति स्यात् । अणौ कर्तुर्णौ कर्मत्वमुक्तं न तु णौ कर्तु-
रिति लोकः प्रयोज्यं कर्म न भवति ।
२८०. सारेतरान्तरविचारचणेभ्य इति तु निर्दुष्टं स्यात् । क्रुधद्रुहोरे.
वोपसृष्टयो: प्रयोगे यम्प्रति कोपस्तस्य कर्मत्वम् न तु प्रतीर्ष्यते-
रपि।
२८१. स्निह्यतिरकर्मकः । विषये सप्तमी वक्तव्या कस्मिंश्चिदिति ।
२८२. महद्भिरिति सहार्थे तृतीया व्याख्येया । वैषयिकेऽधिकरणे सप्तमी
तु श्रेयसी स्यात् ।
२८३. 'संस्कृत्याः' इति जनिकर्तुः प्रकृतिरिति शास्त्रेणापादाने पञ्चमी
साध्वी स्यात् । तृतीया तु न शास्त्रशिष्टिमनुपतति न च लौकिक
व्यवहारम् ।
