७८ शब्दापशब्दविवेके
२६४. न स्वदन्ते सुतृप्तस्य यथा प्रतिविषा रसाः (यो० वा० ४।३३।६८) ।
२६५. लोकायते शास्त्रे पदार्थान्नयते उपपत्तिभिः स्थिरीकृत्य शिष्येभ्यः
प्रापयति (काशिका०१।३।३६) ।
२६६. बहुव्रीहिरिवान्यपदार्थप्रधानरर्थवादैर्नार्थ: ।
२६७. स्वामिस्त्वत्प्रसादेन उत्तीर्णोऽहं भवाब्धेः (यो० वा०६ (उत्तर०)
२१६।२४) ।
२६८. नोद्विजन्ते स्वकार्येषु जना अध्यवसायिनः (यो० वा०६ (पूर्व)
८८।१९)।
२६९. तस्माद् ब्राह्मणः पाण्डित्यं निर्विद्य बाल्येन तिष्ठासेत् (बृ० उ०
३।५।१)।
२७०. यत्नयुक्तिविहीनस्य गोष्पदं दुस्तरं भवेत् (यो० वा० ५।७५।५३) ।
२६४. स्वदिरत्र रुच्यर्थक इति तत्प्रयोगे सुतृप्तस्य सम्प्रदानता सिद्धेति
सुतृप्तायेति वक्तव्यम् ।
२६५. प्रापयत्यर्पयति ददातीत्यनर्थान्तरम्, तेन सम्प्रदानता सिद्धेति
शिष्येभ्य इति चतुर्थी नातिशङ्कनीया ।
२६६. बहुव्रीहिणेवान्यपदार्थप्रधानैरिति वक्तव्यम् । उपमानोपमेययोः
सामानाधिकरण्यात्।
२६७. उत्तीर्णः=उद्गतः, निष्क्रान्तः । यथाऽभिषकोत्तीर्ण इत्यत्र ।
तेनापादाने पञ्चमी स्थाने । पारगमनेऽर्थे तु भवाम्बुधिम् इति
स्यात् । तथा च पुरस्तादुक्तम् ।
२६८. विजिर्भयेर्थे वर्तते, तेन स्वकार्येभ्य इति पञ्चमी प्रयोक्तव्या ।
सम्मानाद् ब्राह्मणो नित्यमुद्विजेत विषादिवेति मनुवाक्ये यथा ।
२६९. निविद्येति निःपूर्वाद् विद्लृ लाभे इत्यस्य ल्यपि रूपम् । अव्यय-
कृतो भाव इति ल्यब्भावे। तेन कर्मणोऽनुक्तत्वात् पाण्डित्य-
मित्यत्र द्वितीया।
२७०. दुस्तरमिति खल्प्रत्ययान्तम् । खलर्थैः प्रत्ययोगे षष्ठ्या निषे-
धादनुक्ते कर्तरि तृतीयया भवितव्यम् । यत्नयुक्तिविहीनेनेति
वाच्यम्।
