कारकविभक्त्यधिकारः ६५
१६०. न वयमनृतिकस्य ते वचसि श्रद्दध्मः, कदाचिद्वञ्चयेथा१ नः ।
१६१. पुरा धनिका विदुषां पुरस्कारेण विद्यायै स्वं प्रेमाणं प्रकटयन्ति२ ।
१६२. हिन्दवोऽधुनापि मौहम्मदेभ्यो मैत्रीं मृगयन्ते ।
१६३. एधानामाहारका ग्रामीणा वनानि प्रस्थिताः ।
१६४. शूद्राः स्वकर्मनिरतास्त्रीन् वर्णानुपचारिणोऽभवन् ।
१६५. व्यवसायस्याश्रिता सम्पद् इति लौकिकाः परीक्षकाश्च ।
१६६. कुतो वा कस्माद्वा सोऽभिभूत इति जिज्ञासते जनः ।
१६७. प्रद्वेषकप्रयुक्ता यवनाः सोमनाथमूर्तिं प्राहार्षु: ।
१६८. संस्कृतावहेलनं भारतवास्तव्येभ्यो न शोभते ।
च ।
१६० वचः श्रद्दध्म इत्येव । वक्तरि तु द्वितीयाचतुर्थीसप्तम्यो दृश्यन्ते।
श्रदस्मै धत्त स जनास इन्द्र (ऋ० २।१२।५) इति चतुर्थ्या उदा-
हरणम् । श्रत्ते दधामि प्रथमाय (ऋ० १०।१४७।१) इति
कारकत्वाविवक्षायां षष्ठ्यपि दृश्यते-यतरो विवद-
मानयोराहाहमनुष्ट्या चक्षुषाऽदर्शमिति तस्य श्रद्दधति (ऐ० ब्रा०
२।४०।)।
१६१. विद्यायामिति वक्तव्यम् । विद्या हि प्रेम्णो विषयः ।
१६२. मौहम्मदशब्दात् सहार्थे तृतीया वा विषयसप्तमी वा प्रयोक्तव्या ।
१६३. अकेनोर्भविष्यदाधमर्ण्ययोरिति षष्ठीनिषेधे एधानाहारका इति
वक्तव्यम् । एधानाहरिष्याम इति प्रस्थिता इत्यर्थः ।
१६४. कृद्योगलक्षणा षष्ठी प्रयोक्तव्या । त्रयाणां वर्णानामिति ।
उपचारिण उपसर्गेऽप्युपपदे ताच्छील्ये णिनिर्भवतीति दीक्षितः ।
१६५. व्यवसायमाश्रितेति साधु । क्तयोगे षष्ठीनिषेधात् ।
१६६. कस्य हेतो: केन वेति साधु । कर्तरि क्तः ।
१६७. ईदृशेषु स्थलेषु प्रहरतेः प्रयोगे कर्मणोऽधिकरणत्वविवक्षा लौकिकी
प्रसिद्धति सोमनाथमूर्ताविति वक्तव्यम् । अगृहीतहेतिष्विशिक्षितो
मे भुजः प्रहर्तुमिति हर्षचरिते ।
१६८. भारतवास्तव्यानामिति शेषे षष्ठी साधुः । विषयसप्तमी वा
प्रयोक्तव्या।
१. गृधिवञ्च्योः प्रलम्भन इत्यात्मनेपदम् ।
२. पुरि लुङ् चास्मे इति लट् ।
