६२ शब्दापशब्दविवेके
१३३. दिशि दिशि परीतास्य विदुषः कीर्तिराचन्द्रदिवाकरं स्थास्यति ।
१३४. यदि कल्पस्य कलिती कश्चिद् गृह्योक्तानि कर्माणि संशोधये-
त्संक्षिपेच्च तदा लोकस्यानल्पमुपकुर्यात् ।
१३५. अयं श्रुतपूर्वी भारतं तेनास्य विदिता वृत्तान्ताः कुरुपाण्डवानाम् ।
१३६. अत्रावसरे सहानुभूतिं निवेदयामः संस्थितस्य१ कुटुम्बकेन ।
१३७. न वाचि स्वातन्त्र्यं ददति लोकं प्रति शासितारः।
१३८. इह भारते पतिमन्वारोहणमप्यकारि स्त्रीभिः साध्वीभिः ।
१३६. मन्ये मूर्तिमदस्य पापजातं समुदस्थीयत ।
१४०. शयनमुज्जिहान एवासौ प्रथमं मातुश्चरणयोर्नमति ततः पितुः ।
१४१. न तेन गणिकासुता चरणसेवया हापिता२ ।
१३३. दिशं दिशं परीता (परिगता) इत्येवं वक्तव्यम् । गत्यथत्वात्
कर्तरि क्तः।
१३४. कल्पे कलितीत्येव साधु । क्तस्येन्विषयस्येति कर्मणि सप्तमी।
१३५. पूर्वं श्रुतमनेनेति श्रुतपूर्वी । इनिस्तद्धितः । तेनानुक्तत्वाद्भारत-
मिति कर्मणि द्वितीयान्तं साधु ।
१३६. अत्र वाक्ये सहानुभूतिरित्येकं पदम् । तेन कुटुम्बेन नास्य
सहशब्दस्य योगः । तस्मात् क्रियाग्रहरणमपि कर्तव्यमिति
वार्तिकेन कुटुम्बायेति चतुर्थ्यन्तं साधु । कुटुम्बस्य निवेदन-
क्रिययाऽभिप्रेयमाणत्वात् । सहानुभूतिरित्याधुनिकी शब्दक्लृप्तिः ।
समवेदनेति तु प्रयोज्यम् ।
१३७. उपपदविभक्तेः कारकविभक्तिर्बलीयसीति लोकायेति वक्तव्यम्
प्रतिशब्दश्च परिहार्यः ।
१३८. अन्वारोहणमित्येकं पदिमिति कृद्योगलक्षणया षष्ठ्या पत्युरिति
वक्तव्यम् ।
१३६. मूर्तिमता पापजातेनेति साधु । समुदस्थीयतेति भावे तप्रत्ययः ।
१४०. कर्मणोऽधिकरणत्वविवक्षायां चरणयोरिति सप्तमी साध्वी ।
१४१. अणौ गणिकासुता चरणसेवां जहातीति वाक्यम्, णौ तु
गणिकासुतया चरणसेवां हापयति इति भवति । कर्मवाचिनि
क्ते तु गणिकासुतया चरणसेवा हापितेति साधु ।
१. मृतस्य ।
२. त्याजिता।
