कारविभक्त्यधिकारः ५५
७८. न खलु व्याकरणेऽभिज्ञोऽसि, यदेवमन्यथा व्युत्पादयसि पदानि
मिथ्या१ च कारयसे१ ।
७६. वधूं नवे वाससी परिधाप्य विवाहमण्डपे संनिधापयन्ति
ऋत्विजः ।
८०. न हि निपुणोऽपि स्वस्कन्धे समारोढुं क्षमः ।
८१. मूढधियां सेवित एष पन्थाः । तस्मादिमं माऽऽस्था:२ ।
५२. दुराचारो हि पुरुषो नार्हति भवार्णवादुत्तरीतुम् ।
८३. तरुफलशातनाय३ निषिद्धा अमी दुर्वृत्ता बटवो न चापलं
विरमयन्ति ।
८४. नृशंसास्ते बालेष्वपि मनागपि नादयन्त ।
८५. अनूबन्धं विजानन्नहमेतदकरवम् । नाहमेनेनाऽनुशये५ ।
४
७८. कृद्योगलक्षणया षष्ठ्या व्याकरणस्येति स्यात् ।
७६. परिधापयतिप्रयोगेऽणौ कर्तुः कर्मत्वाभावे वध्वेत्यनुक्ते कर्तरि
तृतीयैव साध्वी। संनिधाञ् अकर्मकोऽपि प्रयुज्यते इति ण्यन्ते
कर्मत्वे वधूमिति साधु । तेन वध्वा नवे वाससी परिधाप्य तामि-
त्यादिरुपन्यास आश्रेयः ।
५०. आरुहिर्नित्यं सकर्मक इति स्कन्धमारोढुमित्येवं वक्तव्यम् ।
८१. क्तेन योगे कृद्योगलक्षणायाः षष्ठ्या निषेधान्मूढधीभिरिति कर्त-
र्यनुक्ते तृतीयया भवितव्यम् ।
८२. उत्तरतिः सकर्मक इति भवार्णवम् इत्येव साधु ।
८३. 'वारणार्थानामीप्सितः' इति तरुफलशातनादिति पञ्चम्येव
न्याय्या।
५४. बालानां बालान्वेति साधु । हेतुस्तु पूर्वत्र विततं गदितः ।
८५. अनुपूर्वः शीङ् स्वप्ने इति धातुः पश्चात्तापे वर्तमानः सकर्मको
ऽकर्मकश्चापि दृष्टः । यथा दत्तमिष्टमपि नान्वशेत सः इति माघे
(१४।४५) । पुरानुशेते तव चञ्चलं मन इति च किराते (८।८)।
तेन नात्र कश्चिद्दोषः ।
१. असकृद् अन्यथोच्चारयसि । २. आङ्पूर्वात्तिष्ठतेलुङि ।
३. शातनं निपातनं भवति । ४. उदकम् उत्तरं फलम् ।
५. पश्चात्तप्ये।
