कारकविभक्ताधिकारः ४९
३२. तनुरियं१ ते तनुरसहिष्णुरातपस्य । तेन मुहूर्तं प्रच्छायशीतले-
ऽस्मिंस्तरुतले विधमयात्मानम् ।
३३. दूरक्षाः स्त्रिय इति न तासां जन्मन्युत्सवो भवितुं शक्य इति
केचिदुत्प्रेक्षन्ते ।
३४. यो ह्यध्ययनात्परिग्लानः२ स दुःखं तत्र प्रवर्त्य इति सत्यम् ।
३५.सहोदराणामिव परस्परं प्रीतिमन्तः परस्परमनुव्रताश्च लोका
अभ्युदयन्ते ।३
३६. प्रायेण पापो दुर्गतो जनः स्वं कर्मानुपालभ्य परिमृष्यति४ देवाय ।
३७. न वार्यपि प्रयच्छेत्तु बैडालव्रतिके द्विजे । (मनु० ४।१९२) ।
३८. ये वदितारो जनापवादान् ग्रहीतारो वोत्कोचांस्ते५ हीयन्ते पर-
त्रेह च शर्मणः ।
३९. स्यन्दन्ते६ सरितः सागराय, न च सर्वाः समुद्रगा भवन्ति ।
३२. न लोकाव्ययनिष्ठेति सूत्रे इष्णुचोऽपि प्रयोगे निषेध इति वृत्तौ
स्थितम् । तेनातपमिति द्वितीयान्तमेव साधु
३३. उत्सवेन भवितुं शक्यमित्येवं साधू करणीयम् ।
३४. पर्यादयो ग्लानाद्यर्थे चतुर्थ्ये तिसमासविधानाल्लिङ्गाद् अध्ययना-
येति वक्तव्यम्।
३५. सहोदरा इति प्रथमान्तमेव न्याय्यम् । इवशब्दप्रयोग उपमानो-
पमेययोर्विभक्तिसाम्यमेवेष्टम् । उपमानं हि विशेषणान्नाति-
भिन्नम्।
३६. क्रूधद्रुहेति सूत्रेऽर्थग्रहणाद् दैवायेति सम्प्रदाने चतुर्थी साध्वी।
परिमृष्यति क्रुध्यति।
३७. द्विज इत्यधिकरणं विवक्षितम् । तेन सप्तम्यदुष्टा । सममब्राह्मणे
दानमित्यत्र यथा।
३८. न लोकाव्ययनिष्ठेति सूत्रेण षष्ठीनिषेधाज्जनापवादान् उत्को-
चानिति चोभयं साधु । वदितारः, ग्रहीतार इत्युभयं तृन्प्रत्यया-
न्तम् ।
३६. क्रियार्थोपपदस्यत्यप्रयुज्यमानाया गमिक्रियायाः कर्मणि चतुर्थ्या
सागरायेति साधु । सागरमुपगन्तुमित्यर्थः ।
१. तनुरल्पा, कृशा । २. क्षीणोत्साहः, असमर्थः । ३. उन्नमन्ति, समृध्यन्ति ।
४. असूयति । ५. उपग्राह्याणि। ६. स्रवन्ति ।
