3६ शब्दापशन्दविवेके
५१. किङ्करा इमाः स्त्रियः स्वामिनि भक्तिमत्यः सर्वात्मना नियोगं
निर्वाहयन्ति ।
५२. तामैक्षन्त क्षणं सभ्या दुःशासनपुरः सराम् ।
५३. विशेषास्त्वङ्गना भीरुः कामिनी वामलोचना (अमरे)।
५४: पीवरोरु ! पिबतीव बर्हिणः (कुमारे)
५५. संचयशीलेयं भिक्षुणी न मात्रयाप्यपरिग्रहव्रतं चरति ।
५६. सुधाधरीस्तस्य वाचो निशम्यानास्वादितपूर्वं कमपि रसमन्व-
भूवम् ।
५७. इदानीन्तनासु भाषासु संस्कृत इव समुदायावयवानामभिव्यक्ति-
र्नालोक्यते।
५८. आविष्कारप्रधाना विंशतितमेयं शताब्दी विलासप्रियत्वं वर्धय-
तीति नापरोक्षम् ।
५९. पद्यं चतुष्पदी तच्च वृत्तं जातिरिति द्विधा ।
५१. किंयत्तबहुष्वच् इत्यचि किङ्करा इति साधु । क्रियाशब्दोयऽम् ।
जातिवाचित्वे तु ङीषि किङ्कर्य इति स्यादेव ।
५२. दुःशासनः पुरःसरो यस्यास्तामिति विग्रहः । तेन पुरःसर-शब्द
उपसर्जनम् । टप्रत्ययान्तत्वेऽप्यनुपसर्जनादित्यधिकारादत्र टिल्ल-
क्षणो डीब्न ।
५३. भीरुरित्यत्र ऊङ् उत इत्यूङ् मनुष्यजात्यविवक्षायां न कृतः,
तेनादोषः ।
५४. संज्ञापूर्वको विधिरनित्य इति ह्रस्वस्य गुण इत्यस्याप्रवृत्तेः 'पीव-
रोरु' इति सम्बुद्धौ साधु ।
५५. भिक्षुणीति प्रमाद एवायम् । भिक्षु भिक्षुत्वं नयति प्राप्नोति इति
नयतेः क्विपि, कृदिकारादक्तिन इति ङीषि सिद्धमिति दुर्घट-
वृत्तिकारः । तदिदं वैयाकरणस्य व्यायाममात्रम् इति वयम् ।
५६. सुधाया धर इति धर-शब्दः पचाद्यजन्तः, सुधाधराः, इत्येव साधु ।
५७. ट्युल्प्रत्यये इदानीन्तनीष्वित्येव साधु ।
५८. डटि तमडागमे च स्त्रियां ङीपि विंशतितमीति साधु ।
५९. चत्वारः पादा अस्या इति बहुव्रीहौ चतुष्पदी। पादोऽन्यतरस्या-
मिति ङीप् । पक्षे चतुष्पात् ।
