स्त्रीप्रत्ययाधिकारः ३७
६०. बहुश्रेयसी वैदिकधर्मरक्षेति वेद१ आम्नातिनः ।
६१. कस्येयं रम्या रशना त्रिसूत्री ?
६२. इयमार्षा भणितिः कस्य नाम नावर्जयति चेतः ?
६३. यदि बुद्धिरेव' ग्रन्थानामादेयानादेयत्वे प्रमाणा तदा किं नाम वेदा-
दीनां स्वतः प्रामाण्यं स्यात् ?
६४. ते प्रभविष्णवः प्रभवन्ति नः तेषु वयं काष्ठपुत्तलिकामात्रा एव स्मः ।
६५. अविनश्वराऽऽकल्पान्त२ स्थायिनी कीर्तिरस्य महात्मनो भविष्यति
येन चिरं परदास्यं गतोऽयं देशः स्वातन्त्र्यं लम्भितः ।
६६. स्त्रीशूद्रद्विजबन्धूनां त्रयी न श्रुतिगोचरा। इति भारतमाख्यान
मुनिना कृपया कृतम् (भा० पु० ४।२५) ।
६७. महत्खल्वन्तरं देवदत्तस्य च यज्ञदत्तस्य च । असावस्य शत-
तमामपि कलां नार्हति।
६०. उगितश्चेति ङीपि बहुश्रेयसीति साधु । बहूनि श्रेयांस्यस्या इति
विग्रहः।
६१. त्रीणि सूत्राणि यस्या इति बहुव्रीहौ ङीब्दुर्लभः, त्रिसूत्रेति तु
साधु । कथञ्चिद् द्विगुसमासाश्रये तु न दोषः ।
६२. अरिण तद्धिते स्त्रियां ङीपि पार्षीत्येव
साधु
६३. प्रमाणमित्यजहल्लिङ्गवचनम् । प्रमाणायां स्मृताविति प्रयु-
ञ्जाना मीमांसका अप्युपेक्ष्याः ।
६४. मात्रशब्दोऽवधारणे वर्तमानो नपुंसकम् । अत्रार्थे चेदं नित्यमेक-
त्वे व्यवह्रियते । यथा ऋगेव ऋङ्मात्रम् । तेन पुत्तलिकामात्र-
मित्येव साधु ।
६५. इण्नश्जिसर्तिभ्यः क्वरप् इति क्वरपि स्त्रियां ङीपि अविन-
श्वरीत्येव साधु ।
६६. श्रुतिगोचर इत्येव साधु । श्रुतेर्गोचर इति विग्रहः । अस्य साधुत्वे
हेतुः पूर्वमुक्तः।
६७. शततमीमपीत्येव साधु । डटि तमडागमे स्त्रियां डीपि शततमीति
रूपम् । शततमी कलेति व्यवहारेण विरुध्यते । षोडशैव हि कला
भवन्तीति यथास्थिते वाक्ये व्यवहारव्यभिचारलक्षणोऽपरो दोषः ।
१. वेद इति सप्तम्यन्तम् । आम्नातमभ्यस्तमेभिरिति आम्नातिनः । तस्ये न्वि-
षयस्य कर्मण्युपसंख्यानमिति कर्मवाचिनि वेदशब्दे सप्तमी।
२. माकल्पान्तं तिष्ठतीत्येवंशीला ।
