३४४ शब्दापशब्दविवेके
८. न हि पथभ्रष्ट: कश्चिद् गन्तव्यं स्थानं गतः ।
९. हितं सम्पादयेन्नृणां मनोवचनकर्मणा ।
१०. त्रक्षुषां गोचरो नाऽयं बुद्धेश्च विषयो न च ।
११. विनाशः परिवर्तनमिति सर्गनिसर्गः ।
१२. अहोऽस्मि परमप्रीतो यस्य मे तादृशः सुतः ।
१३. अविनश्वराऽऽकल्पान्तस्थायिनी कीर्तिरस्य महात्मनो भविष्यति ।
१४. अत्रार्थे किमप्युपष्टम्भकं प्रमाणं नोपलभामहे ।
१५. निर्गुणे निरञ्जने परब्रह्मणि गुणान् विशेषांश्च कल्पन्ते मन्दाः ।
१६. यदस्य जीवितध्येयं तन्नायं विस्मरेत् ।
१७. किमित्यज्ञवदनुकुरुषे परेषाम् । सदसती विविच्य प्रवर्तस्व ।
८. न हि पथिभ्रष्टः कश्चिदित्येवं वक्तव्यम् । यदि नाम पथशब्दो-
ऽप्यस्तीत्याग्रहस्तर्हि यथान्यासमेवास्तु ।
९. मनोवचनकर्मभिरित्येवं वक्तव्यं मनसा वाचा कर्मणा चेति वा ।
पूर्वत्र समाहारस्तु नेष्टः, पृथगात्मताया अभिव्यक्तेरिष्टत्वात् ।
१०. चक्षुषामिति बहुवचनमपार्थकम् । चक्षुषोर्गोचर इत्येव साधु ।
एकत्र गोचरशब्दप्रयोगोऽपरत्र विषयशब्दप्रयोग इति वैषम्य
सहृदयमाकुलो करोति ।
११. विनाशः परिवर्तनं चेति वक्तव्यम् । अत्र चकार उपेक्षितः, स
दोषः ।
१२. अहो अस्मीति साधु । ओत् इति प्रगृह्यसंज्ञायां प्लुतप्रगृह्या अचि
नित्यमिति प्रकृतिभावः ।
१३. अविनश्वरीति वक्तव्यम् । इण्नशजिसर्तिभ्यः क्वरप् । टिड्ढारणञ्
इत्यादिना ङीप् ।
१४. उपस्तम्भकमिति वक्तव्यम् । मूर्धन्यादेशस्याप्रसङ्गात् ।
१५. कल्पयन्तीति ण्यन्ताल्लटि साधु स्यात् । कृपू सामर्थ्ये इत्यकर्मक
एष धातुः ।
१६. यदर्थमयं जीवेत्तन्नायं विस्मरेत् । योऽस्य परम: पुरुषार्थस्तं नायं
विस्मरेत्, इह (लोके) यदस्य लक्ष्यं तन्नायं विस्मरेदिति वा
वक्तव्यम् ।
१७. अनुकरोषीत्येव साधु । अनुपराभ्यां कृञ इति परस्मैपदम् ।
