लिङ्गम् ३४१
१७०. त्रिदशतरुमधो: श्रौतवाचां च सेकः (करुणा० ६४) ।
१७१. रमाशती क्षीरनिधेः सृतेव (मोह० ५।३३) ।
१७२. ज्ञानासिना नहि हता यदि मोहतन्त्रा (मोह०८।१२)
१७३. असत्यशेषोहि पदार्थजात: (मोह० ८।४) ।
१७४. धेनुन् नागतुरङ्गमांश्च बहुशः शालासु बद्धान् (मोह० ६।४) ।
१७५. मुञ्चे मगधाचारं प्रमाणा यदि ते वयम् (भा० वन० १७१।१७) ।
१७६ गभस्तिभिः प्रदीप्ताभिः संशोषयति सागरान् (हरि० ३।९।१).
स्त्रियां टाप् कुतो न । सर्वमिदमाकुलम् । न चेह किञ्चिदना-
कुलम् ।
१७०. त्रिदशतरुमधोरित्यत्र मधुशब्द: पुष्परसवचनः पुंसि प्रयुक्तः ।
नपुंसकं चायमिति नाविदितं विदुषाम् ।
१७१. रमाशतीत्यत्र स्त्रीत्वं दुर्लभम् । शतशब्दो हि लोक वेदयो नपुं-
सकत्वे रूढः । रमाणां शतम् इति विग्रहे षष्ठीसमासे स्त्री-
प्रत्ययो दुर्लभः । नैष द्विगुः, येन द्विगोरिति ङीप् स्यात् । अद्यत्वे
हिन्द्यां स्त्रीत्वे शतीति व्यवहारः । हन्त गड्डरिकाप्रवाहमनुपतितः
कविः ।
१७२. मोहतन्त्रा इत्यत्र तन्त्रं नपुंसकमिति लिङ्गानादरः । षष्ठी-
समासोऽयं न बहुव्रीहिः ।
१७३. पदार्थजात इत्यत्र पुंस्त्वं किमपि दुनोति चेत: सचेतसाम् ।
लोकतन्त्रं लिङ्गं न प्रयोक्तुरायत्तम् । लोकस्तु समूहे जातशब्दं
नयत्येन नपुंसकत्वे प्रयुङ्क्ते ।
१७४. धेनून् इत्यत्र पुंस्त्वे धेनुशब्दप्रयोगो मनोऽस्वास्थ्यं गमयति
प्रयोक्तुः । स्वस्थचेतास्तु नैवं प्रयु्ञ्जीत ।
१७५. प्रमाणशब्दो भाजनादिवदजहल्लिङ्ंग नपुंसकम् । तेन प्रमाणं
यदि ते वयम् इत्येवं वक्तव्यम् ।
१७६. गभस्तिः पुंसि नियतः । मरीचिः स्त्रीपुंसयोः । दीधितिः स्त्रि-
याम् इत्येतौ वर्जयित्वा सर्वे किरणवाचकाः शब्दाः पुंसि
नियताः ।
