२६० शब्दापशब्दविवेके
३८. गुरुचरणानामभिमुखीनः स्थित्वाऽञ्जलिं च बद्ध्वा शास्त्रमाग-
मय ।
३९. अद्य सुतरां सुस्था भवन्त इति हार्दिको नः परितोष: ।
४०. कर्मकराणामिमाः कदर्थना यामीर्यातना अप्यतिशेरते ।
४१. नाहमस्यान्तरीयमभिप्रायं वेद । न चायं स्वयं निर्वक्ति ।
४२. प्रसिद्धा हि पुराणेषु दैवासुर१ कथाः ।
४३. कतमो भवतां देवदत्तः ?
स्य पर्यायाणां च न ग्रहणमिति पदमर्यादिषु दर्शनात् । कलि-
कृतमिति चेद्विवक्षितं सर्वत्राग्निकलिभ्यां ढग्वक्तव्य इति ढकि
कालेयमित्येव साधु ।
३८. अभिमुखमित्येव शब्द: । अभिमुखीन इत्यपशब्दः । खप्रत्ययस्या-
प्रसक्तेः ।
३९. हृदयशब्दाद् अध्यात्मादित्वाट्ठञि कृते हार्दिक इति न सिध्यति ।
हृदयस्य हृल्लेखयदण् लासेष्विति (६।३।५०) यदणोर्हृदादेशो
विधीयते न तु ठञि । तेन हार्दिक इत्यागन्तुकोऽसम्प्रदायः शब्द
सुधियां नादरणीयः । हार्द इति तु परिग्राह्यः । तमो हार्द निवार-
यन्निति सायणभाष्ये प्रयोगात् ।
४०. यमाच्चेति वक्तव्यमिति काशिकापठिताद् वार्तिकाद् ण्यप्रत्यये
याम्या इत्येव साधु ।
४१. अन्तरे भवम् आन्तरमित्येव साधु । शैषिकोऽण् । वृद्धत्वा-
भावाच्छो न । गहादित्वकल्पनेऽपि नात्रार्थेऽस्य प्रयोगः प्रकल्पते,
परिधानेऽर्थे रूढेः ।
४२. द्वन्द्वान्वन्वैरमैथुनिकयोरिति वुन्प्रसक्तः, वैरे देवासुरादिभ्यः प्रति-
षेधो वक्तव्य इति प्रतिषिध्यते । तेन प्राग्दीव्यतीयेऽणि देवासुर-
मिति साधु । देवानामसुराणां च वैरं देवासुरम् ।
४३. वा बहूनां जातिपरिप्रश्ने डतमच् इति डतमजिह न प्राप्नोति ।
देवदत्तस्याजातित्वात् । तेन को भवतां देवदत्त इत्येव साध्विति
मन्यते । नैतदस्ति । कतरकतमौ जातिपरिप्रश्ने (२।१।६३) इत्यत्र
जातिपरिप्रश्नग्रहणं ज्ञापयति कतमशब्दोऽन्यत्रापि जातेर्वर्तते
इति । तेन नात्र काचिद् दुष्टिः ।१. देवानामसुराणां च वैरं देवासुरम् ।